Z czytelników, obserwatorów trybunalscy.pl: psycholog, duchowny, psychiatra, specjalista od kierunkowania dobrych freonów u homo sapiens - który ogarnąłby bieżące kotłowanie pod dywanem.

Obserwuję zmamię fortów, czy zleceń na niszczenie (odwet) konkretnych osób i zastanawiam się, dokąd to idzie. Mam tu własne doświadczenie i niektóre „Zorza II” zaraz przywołam.
Ja nie mam kwalifikacji ani doświadczenia w takim sterowaniu toksycznymi emocjami, aby zamienić je na, że tak powiem, biodegradowalne. Próbuję.

Jest jeden element łączący wszystkie para polityczne koterie w Polsce. Jak Jaruzelski socjalizmu - bronią (u siebie) wykazywanych nadużyć lewicy: obszarów moralnych i księgowych, że tak powiem, miejsca głównej walki z postkomuną i jej parobkami są niedostrzegane we własnych szeregach.

W 1973 roku zalegalizowano na podstawie ordynarnych kłamstw tamtejszych feminazistek i lewicy potworną zbrodnię aborcji w USA – wiodącym kraju świata zachodniego. Teoretycznie pracownikom służby zdrowia przysługiwało skorzystanie z klauzuli sumienia. Nie było to jednak takie proste. Młodych lekarzy podejmujących pracę np. stawiało w konflikcie z ich przełożonymi. Kalifornia (chyba najbardziej zlewaczały stan USA, którego nie cierpię, zrabowany w połowie XIX w. przez Jankesów Meksykowi) np.

Bezprzykładne ORDYNARNE CHAMSTWO pani sędzi wobec poszkodowanego. Taka osoba jest niegodna podania ręki. Kto może, niech ją poddaje ostracyzmowi społecznemu i towarzyskiemu. Może się nauczy trochę kultury i pokory wobec ludzi. Kasta myśli, że ludźmi na sali sądowej można pomiatać. O nie, po bilionkroć nie!
W normalnym kraju takie wredne wstrętne babsko wyrzucono by z pracy w sądownictwie z hukiem na zbity pysk!

Jacek: http://terazmaskulizm.blog.onet.pl

2 czerwca 2017

Nieprawdopodobny obraz barbarzyństwa, jaki możemy poznawać w związku z identyfikacją (ekshumacją) ofiar katastrofy polskiego samolotu pod Smoleńskiem w 2010 roku, zwraca uwagę na kilka istotnych problemów.

Jestem (także) potomkiem „Macioska” Macieja Kowalczyka, ówczesnego właściciela dużego majątku i stolarza wyposażającego w meble ówczesnych bogatych. Do dziś w jego byłych włościach (kilka wiosek, kopalnia) mamy poważanie. Działał w XIX wieku. To pokazuje Postać i miejsce w pamięci ludzi.
Zajawka ta po to, aby uzmysłowić miejsce i pozycję, tamtych i tych, – jak nazywam, drobnych opróżniaczy rondla, którzy po trzykroć? przegrali Rzeczpospolitą w XX wieku.

Nie! Nie będę odnosił się do skandalu, jaki ma miejsce w związku z faktem ujawnienia przez małżonkę skandalicznej wypowiedzi – zachowania się męża. Nie przedstawię co najmniej jednego faktycznie zaistniałego pozbycia się ślubnej, poprzez zapędzanie jej do psychiatryka po to, aby związać się z nieślubną. Jedno wiem. Małżeństwo to związek na śmierć i życie – jeśli tak się do niego przyłożyć będzie zapłata, będzie satysfakcja z dobrze wykonanego zadania.

Nie wiem, który raz dotykam najnowszej globalnej manipulacji, którą widać gołym okiem - rozprzestrzenia się, jako oddzielny byt wspomagający ostateczny upadek Europy – Zachodu.

Widzimy, na co dzień widzimy, kolejne burzenie kolejnych domków z kart. Właśnie padł Festiwal Piosenki w Opolu. To oczywiście dobrze, że główny polityczny przekaz - zapamiętany, jako „Gruba Kreska” realizuje się tak - jak powinien zaraz po tym jak został wypowiedziany. W naturalny sposób upadają projekty PRL-owskie. Tym razem należy je witać z nadzieją, bo nie mamy, kolejnych zaszufladkowanych – nie ma nowej ekstremy; nie ma opozycji demokratycznej. Są wyrodne dzieci i ich tańce – zatańczyli na śmierć Festiwal w Opolu.

Internet podaje, że naczelnik raczej wyjdzie niezręcznie z obietnicy przewietrzenia Samorządów z zagnieżdżonych tam koterii. Jak? Będzie ograniczenie kadencji do dwóch i to tylko dla wybieranych funkcyjnych, ale... w przyszłości. Dlaczego? To proste. Opozycja totalna jest totalnie głupia i uszy sobie, na złość mamie, odmraża. Przykład metropolii warszawskiej. Głupki skutecznie zniszczyły oryginalny pomysł na nieokiełznaną modę na globalizm, do którego – niestety, trzeba się dostosować. Kto tego nie robi - odpada.

Bynajmniej nie odczuwam satysfakcji. Tak "Wyrodne Dzieci III RP", jak i "strąceni z piedestału" (moje bon moty) urządziły, opłaciły i osobiście wzięły udział w manifestacji pod hasłem „Marsz Wolności”. To obciach, kompromitacja, samo upadek. Po pierwsze, udział w manifestacji byłych urzędników, liderów partyjnych czy biznesmenów na państwowym budżecie dowodzi o tym, że ci ludzie (na stołkach) byli nieporozumieniem. Nie rozróżniają politycznej manifestacji obywateli od obowiązków i pozycji byłego urzędnika.