Nadrabianie zaniedbań w wojennym toku i formie

Siedzę i nic nie mogę poza głosem przy użyciu internetu. Popełniamy tak jak wokoło “Magdalenki” i po niej - błędy. Jeśli tamte były wynikiem zupełnie nowej sytuacji i braku doświadczonych kadr (...) to dziś?

Dla przykładu. Nie wolno było zwalczać ustawy Wilczka (koncesje), nie wolno było zgodzić się na PC-owski, totalny brak zaufania do swoich. Na samozniszczenie szans.

Dlaczego “Dobra Zmiana” nie może poradzić sobie ze sprawami kadrowymi? Bo eliminowała każdą samodzielność we własnych szeregach. Dlaczego ekonomiczne statystyki dają nam satysfakcję? Bo znów mamy cichego dobrodzieja, który jak poprzednio - z nawiązką odbierze.

Na przykładzie troski wyrażonej przez kardynała i reakcji stron.

Kardynał Nycz prosi Boga o zachowanie trójpodziału władzy. Pani Gersdorf dziękuje za religijną formę nadziei. Pan Macierewicz raportuje stan (zasłużony) zastany.

Każdy zrobił swoje. Jeśli wyobrazić sobie te czynności na okręcie morskim w czasie sztormu, to zobaczymy, że to za mało. Więcej. Strony wiedzą, że znajdują się na okręcie. Znają jego stan techniczny i warunki atmosferyczne. Okręt nie ma szans. (Podobnie do II RP). Potrzebna pilna narada i nie ma nikogo kto byłby w stanie to skutecznie zrobić, ponieważ strony są przekonane o swoich racjach i dobrze wykonywanych powierzonych zadaniach.

Kto czego nie zrobił? Nikt nie uznał (pozycji) formy przekazu, wszyscy zawłaszczyli ją na swoje potrzeby. Kardynał, Sędzia, Minister. Kardynał raczej w lżejszej formie powinien zareagować. Sędzia “założyć” przed komentarzem worek pokutny. Minister jasno wyrazić potrzebę personalnych zmian.

Dlaczego tego nie zrobili? Bo każdej ze stron zabrakło wewnętrznego spokoju sumienia co do elementu manipulacyjnego swej wypowiedzi.