24 marca 1992 r. w Neuquen w Argentynie odszedł z tego świata Ryszard Białous, ps. Jerzy, kapitan Armii Krajowej, harcmistrz, żołnierz wojny obronnej 1939 r., powstaniec warszawski, dowódca harcerskiego batalionu „Zośka”.
5 sierpnia 1944 r., w piątym dniu walk Powstania Warszawskiego, osobiście poprowadził on szturm na KL Warschau, niemiecki obóz koncentracyjny dla Polaków na terenie stolicy.
Obóz zajęto, uwolniono 348 więźniów. Białous przeżył, po wojnie trafił na emigrację.

Tym zaskoczeniem jest zapowiedź amerykańskiego prezydenta Donalda Trumpa odtajnienia akt dotyczących zabójstwa prezydenta Johna F. Kennedyego w 1963 r. Niektórzy oponenci Trumpa zarzucają mu, że chce ubić na tej decyzji jakiś kapitał polityczny. Moim zdaniem nie jest to aż tak istotne, gdyż obywatele amerykańscy mają niezbywalne prawo dowiedzieć się, jak zginął ich przywódca i kto stał za tą zbrodnią.

Niekiedy w historii faktycznie współdziałaliśmy z Węgrami, ale przeważnie bez takiego egzaltowanego infantylizmu, jaki objawiamy w ostatnich latach. A skoro miłość Polaków do Węgrów jest tak szczera i bezwarunkowa, to powinniśmy znieść także trochę prawdy.
Wielką furorę robi ostatnio wielokrotnie powielany post: „Mieliśmy wspólnych królów, wspólną historię, kochamy się jako narody. Węgrzy nigdy nie zrobili niczego przeciwko Polakom. Dziś Dzień Przyjaźni Polsko – Węgierskiej”. Rozbierzmy to zatem na składowe.

Tym piekłem na ziemi był osławiony Blok 11 KL Auschwitz (Oświęcimia) nazywany często blokiem śmierci. Polacy potrafili jednak i stamtąd się wydostać, chociaż źródła historyczne na ten temat zachowały się w znikomym stopniu. Zreferuję tu w skrócie jedną z takich ucieczek.
Józef Barcikowski urodził się 17 marca 1913 r. w Sapożynie pomiędzy Równem a Krzemieńcem na Wołyniu. Był technikiem budowlanym i oficerem rezerwy WP (ppor. od 1 stycznia 1938 r.).