Gdzie! Gdzie nas prowadzi tzw. poprawność polityczna. Jak i gdzie to się mści.
W Izraelu odkąd wrócił na część Palestyny w wyniku finansowych układów z Niemcami; jeszcze przed wybuchem II WŚ, nie ma Semitów - kolejny brak sformalizowania Judeopolonii. Izrael po 1949 roku wyeliminował ziomków, którzy zostali w Palestynie i byli tam ca 1000 lat. Na manifestacji Warszawie niebyło nie tylko antysemickich ale i antyżydowskich transparentów. Były zapytania... solidarność z ludźmi. Transparenty raczej bym zakwalifikował jako prosemickie.
Wojnę z Izraelem prowadzą dwie organizacje zbrojne: Hamas i Hezbollah. Finansowane są przez Arabię Saudyjską, Syrię i Iran. Izrael ma bezwzględne wsparcie USA. Pokoju nie będzie, póki nie dojdzie do uzgodnień zaakceptowanych przez Palestynę, Izrael, Arabię Saudyjska, Syrię, Iran i USA.
Niskobudżetowy, jednogodzinny film dokumentalny, zaprezentowany w środę 6 września 2023 roku w kinie Helios
w Piotrkowie Trybunalskim prawdopodobnie pobił rekord pod względem frekwencji widzów "0ppenhaimer"-a. Brawo, brawo, brawo.
Treść tego ogłoszenia (opublikowanym w języku niemieckim i polskim i rozwieszonym w formie afisza na ulicach m.in. Warszawy) warto przypomnieć pani prof. Engelking oraz innym badaczom, którzy formułują pretensje do Polaków nie-żydów za niewystarczającą pomoc udzielaną żydowskim współobywatelom. Przy takim zagrożeniu każdy gest pomocy był bohaterstwem! W żadnym innym kraju okupowanym przez Niemców takich represji nie stosowano.
Antysemityzm Zofii Kossak Szczuckiej był niewątpliwy i mocno utrwalony. Ale też nie ulegało wątpliwości jej szczere zaangażowanie w obronę życia ludności żydowskiej zagrożonego przez Niemców. I to w warunkach, gdy jakakolwiek pomoc żydom czy Żydom była karana śmiercią całej rodziny „winnego”. Władysław Bartoszewski, który w r.
Zabieramy przeto głos my, katolicy Polacy. Uczucia nasze względem Żydów nie uległy zmianie. Nie przestajemy uważać ich za politycznych, gospodarczych i ideowych wrogów Polski. Co więcej, zdajemy sobie sprawę z tego, iż nienawidzą nas oni więcej niż Niemców, że czynią nas odpowiedzialnymi za swoje nieszczęście. Dlaczego, na jakiej podstawie – to pozostaje tajemnicą duszy żydowskiej, niemniej jest faktem nieustannie potwierdzanym. Świadomość tych uczuć jednak nie zwalnia nas z obowiązku potępienia zbrodni.
W swoim Apelu PROTEST! Opublikowanym w prasie podziemnej w Warszawie w sierpniu 1942 r. Autorka napisała:
[…] zdajemy sobie sprawę z tego, iż nienawidzą nas oni [żydzi – przyp.] więcej niż Niemców, że czynią nas odpowiedzialnymi za swoje nieszczęście. Dlaczego, na jakiej podstawie – to pozostaje tajemnicą duszy żydowskiej, niemniej jest faktem nieustannie potwierdzanym. Świadomość tych uczuć jednak nie zwalnia nas z obowiązku potępienia zbrodni.
W swym apelu zatytułowanym PROTEST, opublikowanym w warszawskiej prasie podziemnej w sierpniu 1942 r. Autorka, uznawana przed II wojną światową za „oczywistą antysemitkę” pisze o obowiązku katolików i Polaków w obliczu zbrodni niemieckiej popełnianej na żydach (Polakach wyznania mojżeszowego):
