Blogi

Świat się kończy(chyba). Pan Marek Niedźwiedzki do niedawna dziennikarz radiowej „Trójki” udzielił obszernego wywiadu Wyborczej na temat powodów zerwania swej wieloletniej współpracy z ową „Trójką”, na antenie której tworzył słynną „Listę Przebojów”. Odszedł w proteście przeciw próbom ograniczenia wolności w mediach publicznych. A konkretnie po zarzucie kierownictwa, że zmanipulował Listę, by wypromować krytyczny wobec Jarosława Kaczyńskiego song Kazika. Pan Niedźwiedzki dość mętnie tłumaczy tę sytuację, pozostawiając swych czytelników w „stanie niejasności poznawczej”.

Pan Leszek Miller, były aparatczyk PZPR i przywódca postkomunistów w felietonie umieszczonym na łamach poczytnego tabloidu SUPEREXPRESS wśród faszystowskich haseł wznoszonych przez manifestantów w Polsce wymienił RAZ SIERPEM, RAZ MŁOTEM W CZERWONĄ HOŁOTĘ. Uprzejmie informuję, że hasło to było wznoszone (i to najczęściej!) przy okazji antyreżimowych manifestacji w Polsce w latach 1981-1989. Ale także i potem. Było zawsze skierowane przeciw opresyjnemu systemowi i jego sługusom.

Pan Marcin Król, profesor, filozof, historyk idei, publicysta itd., itd., oraz Przewodniczący Rady Fundacji im Stefana Batorego udzielił b.długiego wywiadu Dziennikowi Łódzkiemu. Jego wypowiedź zawiera ogromną ilość insynuacji i niemały zestaw „stwierdzeń niemających pokrycia w faktach”. Szczyt osiągnął przy porównaniu kwalifikacji pozapolitycznych dwóch prezydentów – Aleksandra Kwaśniewskiego i Andrzeja Dudy.

Józef Piłsudski – ataman Symon Petlura zawarli układ o współpracy i o wspieraniu przez Polskę aspiracji Ukraińców do utworzenia niepodległego państwa. Petlura zrezygnował z roszczeń do Lwowa i Galicji Wschodniej. Zobowiązał się także do rezygnacji z wywłaszczeń „polskich panów”. Zgodził się także na wejście etnicznych Polaków do swego rządu. Petlura wywiązał się ze swych zobowiązań sojuszniczych. Jego armia z wielkim poświęceniem broniła Zamościa przed hordami bolszewickimi i stanowiła ważne wzmocnienie wojsk polskich.

Wojenne losy polskich kryptografów, którzy rozszyfrowali tajemnicę ENIGMY, to skandal i świadectwo małości i głupoty naszego Premiera Rządu RP na Uchodźstwie i Wodza Naczelnego – gen. Władysława Sikorskiego. Pracownicy Biura Szyfrów we wrześniu 1939 zostali ewakuowani do Rumunii i stamtąd przez Jugosławię i Włochy (wtedy jeszcze neutralne) dostali się do Francji. Tam zameldowali w ośrodku organizacyjnym Wojska Polskiego. Polskie Dowództwo nie interesowało się ich pracami i traktowało ich jako „karierowiczów z czasów rządów sanacji”.

Pan Minister Łukasz Szumowski odchodzi ze stanowiska – z własnej woli. Jak twierdzi, miał taki zamiar już na początku roku, w lutym, ale wybuch pandemii skłonił go do odroczenia decyzji. Po jego obecnej rezygnacji rozlał się hejt. Jedni zarzucają mu „dezercję przed nadejściem jesiennej fali pandemii”, drudzy twierdzą, że to wynik rzekomych nadużyć lub błędnych decyzji dotyczących źródeł dostaw respiratorów i innego sprzętu. Tak wieszczą hejterzy z Lewicy i „totalnej opozycji”. Są też i hejterzy prawicowi.

Zwołana do belgijskiego uzdrowiska przez europejskie mocarstwa Ententy konferencja okazała się de facto kolejną „konferencją rozbiorową” ziem zamieszkałych przez Polaków. Z jej ustaleń miały skorzystać Niemcy, Bolszewia, Czechosłowacja i Litwa. Na wstępie tej konferencji premier Rządu RP Władysław Grabski został upokorzony: najpierw „główny rozgrywający” premier Wielkiej Brytanii Lloyd George (bo Francja wyszła z wojny osłabiona i zadłużona w GB, a USA już wycofały się ze spraw europejskich) w ogóle nie chciał się spotkać z przedstawicielem Polski.

Odnotowuję z mieszanymi uczuciami dobry polityczny ruch Samorządu odnośnie nadania domkniętemu rondu Armii Krajowej – Żelaznej i niedomknięte Dmowskiego nazwy: Rondo Bitwy Warszawskiej 1920.

Co mamy w okolicy.

Już niemal standardem się stało łączenie zbrodni katyńskiej z Bitwą Warszawską. Zbrodnia miałaby być zemstą Stalina za klęskę 1920 r. Różni dostojnicy i niektórzy publicyści z uporem łączą te dwa wydarzenia. W Łodzi do takiego łączenia skłania fakt umiejscowienia symbolicznego „Cmentarza Katyńskiego” w bezpośrednim sąsiedztwie Kościoła-Votum Wdzięczności za Zwycięstwo w Bitwie Warszawskiej. Uważam takie połączenie wydarzeń za błąd – i to podwójny. Po pierwsze, mam wrażenie, że tezę taką upowszechniają tzw.

Ks. Ignacy Skorupka był kapelanem 236. Ochotniczego Pułku Piechoty (Legii Akademickiej). Urodził się 31.07.1893 r. w Warszawie, w 1909 wstąpił do seminarium, w 1914 otrzymał święcenia kapłańskie. Kształcił się przez pewien czas w Akademii Duchowej w Piotrogrodzie. Stamtąd przybył do Łodzi i tu był wikarym w jednej z parafii. W 1919 został przeniesiony do Warszawy. Gdy narastało zagrożenie miasta ze strony Bolszewii, za zgodą ks.kard. Aleksandra Kakowskiego ochotniczo wstąpił do wojska. Do 13.sierpnia stacjonował na warszawskiej Pradze.

Przygotowując się do napisania kilku akapitów pod zgłoszone potrzeby z okazji 40. rocznicy polskiego Sierpnia zdań kilka, o - choć świeżym, to cuchnącym towarze.

Świętujemy Rocznicę Powstania Warszawskiego. Bardzo słusznie. Przypominamy wydarzenia kolejnych dni – od wybuchu do kapitulacji. To bardzo ważne zarówno dla jeszcze żyjących jego uczestników, dla ich bliskich oraz dla młodego pokolenia Polaków. Przypominamy 1.września 1939 – agresję wojsk niemieckich na Polskę. Przypominamy bohaterską obronę Poczty Polskiej w Gdańsku, Westerplatte, Helu i wielu innych wydarzeń naszej Wojny Obronnej przed napastnikiem z Zachodu. Od 1989 r. publicznie przypominamy także napaść na nasz kraj Związku Sowieckiego 17.września 1939r.

W konsensusie Sejm przyjął systemowe rozwiązania na temat wynagrodzeń dla parlamentarzystów, ministrów, prezydenta i samorządowców. Wprowadził także wynagrodzenie dla Pierwszej Damy. I natychmiast tabloidy (zwłaszcza niemiecki FAKT) rozpętały nagonkę. FAKT oczywiście nie pisze o tym, jakie wynagrodzenia pobierają niemieccy parlamentarzyści i członkowie rządu Republiki Federalnej Niemiec. Nikt przy tej okazji nie przypomina wysokości wynagrodzeń europosłów i członków Komisji Europejskiej. „Trzecia Osoba” (czyli p. Marszałek Senatu) chce „najpierw zająć się dochodami zwykłych Polaków”.

Pan Rafał Trzaskowski, Prezydent Stołecznego Miasta Warszawy, zakazał Marszu Zwycięstwa organizowanego przez Młodzież Wszechpolską i Ruch Narodowy. Organizatorzy odwołali się do sądu. Sąd Apelacyjny podtrzymał zakaz. Prezydent Warszawy powoływał się na potrzebę zapewnienia „bezpieczeństwa sanitarnego” i na opinię w tej sprawie Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego. Wyrok sądu jest ostateczny. Ciekawe, dlaczego taki zakaz, z tych samych powodów, nie został wydany w związku z zadymami organizowanymi przez środowiska LGBT?

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

15 sierpnia 2020

Wieczny, jak się okazuje dożywotni parobek permanentnej rewolucji napomknął o tym, że poznał Łukaszenkę. Wskazał osobowość p. Łukaszenki jako chytrego żulika. Ot co! Żydzi, jak już totalnie nakręcili spiralę nienawiści Ukraińców do Polaków, to gdzie się wynieśli? Na, wtedy zachodnie, tereny znienawidzonej przez nich Polski. Michniki w szczególności. Zajęli ważne pozycje w nowym państwie, jeszcze nie Judeopolonii, choć tak rozumieli propozycje wskazane przez Faszystów.

Dziedzictwo czyli spadek, dlatego że choć bękart z „Magdalenki” formalnie istnieje, to w istocie nikt do niego się nie przyznaje. Nikomu nie dał satysfakcji.

Krótka historia sporu z Czechami o Śląsk Cieszyński jest następująca: od r.1918 dochodziło do konfliktów o Śląsk Cieszyński między dwoma „nowymi” państwami – Polską i Czechosłowacją. Konflikt zaczął się „od dołu”. Pod koniec października i na początku listopada 1918 na tym terenie powstawały Rady Narodowe, które deklarowały swą wolę przynależności państwowej. 5.listopada 1918r. oba państwa zawarły tymczasową ugodę o rozgraniczeniu na podstawie kryterium etnicznego. Granica obszaru polskiego wyznaczona została mniej-więcej w połowie zaolziańskiej części Śląska Cieszyńskiego.

Czasem na marginesie relacji o Bitwie Warszawskiej pojawia się informacja o złożeniu przez Józefa Piłsudskiego dymisji na piśmie z obu funkcji: Naczelnika Państwa i Wodza Naczelnego. Informacja ta najczęściej pojawia się w komentarzach osób niechętnych Piłsudskiemu. Dodają oni – zgodnie z prawdą – że Premier Rządu Wincenty Witos, który to pismo otrzymał, „po prostu” schował je do szuflady biurka i szufladę zamknął na klucz. Józef Piłsudski wyjechał na front. Bardziej uczciwi historycy opisują okoliczności owego zaskakującego czynu Naczelnika.

Nie ruszamy granic. Nie rozpamiętujemy rywalizujących księstw, interesów dominujących mocarstw, państw, ideologii, rewolucji, bieżącej polityki. Zostawiamy na boku nieślubne dziecko sowieckiego kołchozu, też młodą matkę, która chciała zmienić Białoruś. Nie ruszamy podziemnego państwa z urzędującą (na emigracji) prezydent.

Zobaczmy to, co boli, że hetmana przypomnę: przystosowane do ówczesnego i współczesnego widzenia godności jednostki. Nie tej masońskiej, a tej Chrystusowej.

Wszystkie ruchy na „ziemi i niebie” pokazują sytuację z lat siedemdziesiątych. Przypominam: W 1972 roku Gierek podpisał tyle pożyczek, że upadek PRL był przesądzony. Ten (...) Jaruzelski ratował się budową ca 800 "pomników wdzięczności Armii Czerwonej”. Dobił budżet PRL. Ja w PT nadałem temu „dziełu” imię Henryka Komara.

Pani Magdalena Pecul-Kudelska, Profesor pracująca na Uniwersytecie Warszawskim postanowiła pochwalić się w mediach (GW i OKO.press.pl), że ona też umieściła tęczową flagę na pomniku Jezusa Chrystusa przed kościołem na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Wyjaśniła, że chciała w ten sposób „wyrazić solidarność z prześladowanymi za nikogo nie krzywdzący performance.” A także, że chciała sprawdzić, czy policja i prokuratura będzie za ten czyn ścigać ją „z równą pasją co młode queerowe aktywistki”.

Jest to moje kolejne wystąpienie w spr. ekspansji przedsiębiorstwa LGBT. Rozumiem, że w naszej europejskiej, zachodniej - po prostu katolickiej tożsamości jesteśmy tolerancyjni, spolegliwi, bo zwyczajnie jesteśmy uczniami Jezusa Chrystusa i z tego powodu mamy problem.

Drogi do Wolności, w domyśle do wolności Polski.

W ramach kolejnych kondolencji chcę zwrócić uwagę na pewien problem – obciążenie i nadzieję w jednym. Wstępnie zaczepiłem w tym kondolencyjnym cyklu tutaj.

Bezwzględność tzw. władzy PRL-owskiej, naprawdę okupacyjnego państwa milicyjnego, doprowadziła do tego, że cześć polskiej inteligencji, ale nie tylko, tej, która nie podlegała fizycznej eksterminacji i przeżyła - dostosowała się do rzeczywistości i dożyła starości.

Sierpień wyróżnia się wśród polskich miesięcy wieloma wydarzeniami historycznymi dla naszej tożsamości.

Mamy nowe porozumienie z USA, zwiększające radykalnie bezpieczeństwo Polski i krajów całej „flanki wschodniej”. W pewnym sensie „historia zatoczyła koło”. Wszyscy (lub prawie wszyscy) pamiętają zadziwiające słowa i czyny p. Radosława Sikorskiego kilka lat temu. Jego słynną wypowiedź, potajemnie nagraną, o głupim rządzie, który „robi laskę Amerykanom” i konfliktuje się z Niemcami i Rosją oraz jego przemówienie w Berlinie, w którym domagał się więcej aktywności i przywództwa ze strony Niemiec. Ci, którzy tak jak ja, znali Radka S. od lat (był np. wiceministrem w rządach J. Olszewskiego i J.