Jerzy Kropiwnicki

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości i uwolnienie się od rządów komunistycznych namiestników Moskwy okazało się, że przywrócenie niektórych zasad obowiązujących w naszym kraju przez tysiąc lat nie jest proste. Protesty rozległy się już przy okazji przywrócenia religii do szkół. Zawiązał się „całkiem nieświęty” sojusz postkomuny z liberałami. Jeszcze silniejszy opór objawił się, gdy miał być zawarty konkordat, czyli układ państwowy ze Stolicą Apostolską.

Ewangelia nie mówi, ilu było Mędrców odwiedzających Dzieciątko Jezus. W przekazach zawartych w Apokryfach i pobożnych legendach pojawiają się różne liczby – od 24 do 3. I ta ostatnia liczba została niemal powszechnie przyjęta wskutek „logicznego ustalenia”, że skoro złożyli trzy wymienione w Piśmie Świętym dary – mirrę, kadzidło i złoto – to Mędrców było trzech.

Ewangelia informuje lakonicznie, iż „przybyli ze Wschodu”. Pochodzenie Mędrców-Króli stało się przedmiotem dociekań i legend powstałych w wielu krajach Azji, Afryki i Europy. Za swych rodaków uważają ich (od b.dawna) mieszkańcy dzisiejszego Iranu i Iraku, czyli dawnej Persji i Babilonu, ale także Kurdystanu, Turkiestanu, Afganistanu, Kaukazu, Azerbejdżanu, a nawet Indii i Chin oraz arabskiej Saby i Południowego Jemenu. Afrykę reprezentuje „kraj Baltazara” – Etiopia. Abisyńczycy nie dopuszczają, myśli, że mógłby on pochodzić z innego kraju.

Co o nich wiemy? Czego się dowiadujemy z Ewangelii św. Mateusza? Co możemy wywnioskować z jej tekstu?

– Byli pierwszymi poganami, którzy uznali boskość Jezusa Chrystusa i uczcili Go jako Króla żydowskiego, Proroka i Mesjasza;

– Byli ludźmi uczonymi. Ewangelista nazywa ich Mędrcami. Byli zatem ludźmi wykształconymi;

– Znali proroctwa dotyczące przyjścia na świat niezwykłego Króla Izraela;

– Byli astronomami i astrologami obserwującymi gwiazdy i planety, potrafiącymi interpretować zmiany ich położenia względem Ziemi;