Z sieci - blog

Zapewne pamiętacie państwo te żałosne pienia ekonomistów działających na żołdzie korporacji biznesowych i niektórych związków przedsiębiorców? Oraz przedstawicieli partii reprezentujących interesy wielkiego biznesu? Te ich krzyki rozpaczy o losy Rzeczypospolitej przy okazji uchwalania wolnych od pracy sobót (koniec lat 1990.)? Albo gdy do Sejmu trafił obywatelski projekt ustawy o przywróceniu dnia wolnego w Święto Trzech Króli? Albo gdy ostatnio Sejm przegłosował zakaz handlu w niedzielę?

Zespół Konferencji Episkopatu Polski ds. Apostolstwa Trzeźwości i Osób Uzależnionych zaapelował do Polaków o powstrzymanie się od picia alkoholu przez 100 dni od 4.sierpnia do 11.listopada tego roku – dla uczczenia 100.Rocznicy Odzyskania Niepodległości po rozbiorach Polski. Alkoholizm w Polsce jest realnym problemem. To nie ulega wątpliwości. Media zwróciły się do polityków różnych formacji o ich reakcję. Wypowiedzi dla „Superexpressu” cechowały się wielkim zróżnicowaniem. Jednoznacznie pozytywnie do apelu odniósł się tylko poseł Jan Mosiński z PiS.

Przekleństwem Polski jest to, że ważne dobre rzeczy w naszych dziejach dokonywały się niejednokrotnie w drodze zamachu stanu. Na szczęście – bezkrwawego. Przypomnę tylko dwa zdarzenia. Pierwszy z najważniejszych przypadków to uchwalenie Konstytucji 3-Maja. Wiadomo, że na głosowanie nie dotarli ci, których o terminie celowo nie poinformowano. Drugi – to uchwalenie Konstytucji 1935 r. W tym przypadku opozycja na znak protestu opuściła salę sejmową, a rządzący stwierdziwszy, że nadal jest kworum – przyśpieszyli procedurę i przeszli do głosowań finalnych.

Pan Grzegorz Schetyna ma piękną kartę działalności w Niezależnym Związku Studentów. Był też dobrym ministrem spraw wewnętrznych i administracji i wicepremierem, marszałkiem Sejmu – i zachowywał się bez zarzutu, gdy przez 4 miesiące (od 8.lipca do 7.listopada 2010) wykonywał obowiązki Prezydenta RP. Zawsze sprawiał na mnie wrażenie „państwowca”, polityka, który szanuje Rzeczpospolitą i jej władze, bez względu na to jak się one ukształtowały z woli narodu.

Mamy własne niepodległe państwo. Mamy własne, demokratycznie wybrane władze. Powinniśmy to szanować. Nie podzielam przekonań tych, którzy uzależniają przyjęcie odznaczenia państwowego od tego, kto je przyznał i kto je wręcza. Decyzja zapada przecież w imieniu Rzeczypospolitej. Ma prawo. Domagać się takiego elementarnego szacunku dla szafarzy odznaczeń państwowych nie tylko dlatego, że o tę wolną Polskę bardzo zabiegałem, ale też dlatego, że sam przestrzegałem zasad, o przestrzeganie których proszę.

Łódzkie Porozumienie Obywatelskie przypomniało, że jutro (12.o7.2018) przypada XXII rocznica śmierci Grzegorza Palki, pierwszego Prezydenta Miasta wybranego w demokratycznych wyborach 1992 r. Był już wtedy człowiekiem b. znanym w naszym mieście: w jego prywatnym mieszkaniu przedstawiciele 9 komitetów strajkowych naszego miasta utworzyło Międzyzakładowy Komitet Założycielski związku, który jeszcze wtedy nie miał nazwy, a który przyjął imię SOLIDARNOŚCI.

Pan prof. Adam Strzembosz ongiś Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego kiedyś zapewniał, że „środowisko sędziowskie samo się oczyści”. Potem przekonywał, że dwukrotnie się czyściło i w składzie Sądu Najwyższego nie ma już sędziów, którzy orzekali w procesach karnych stanu wojennego w składach skazujących na więzienie przeciwników PRLu. Tymczasem okazuje się, że p. sędzia Józef Iwulski p.o. I. Prezesa SN był w latach stanu wojennego sędzią sądów wojskowych w Krakowie i Warszawie. Twierdzi, że od wyroku ws członków KPN złożył zdanie odrębne. Szczegółów brak.

Publikatory doniosły, iż b. Prezydent RP, „Ikona Solidarności i walki Polaków o niepodległość” czyli Lech Wałęsa. Postanowił zbrojnie wystąpić w obronie Sądu Najwyższego i że wybiera się do Warszawy w tej sprawie. Ostrzegł policję, że jeśli będzie próbowała mu przeszkodzić, to będzie walczył i że ma pozwolenie na broń. Gdy okazało się, że jego oświadczenie zawiera elementy groźby karalnej, nasz „bohater narodowy” stwierdził, iż „nikogo nie straszył” i „do nikogo nie zamierzał strzelać, ani na nikogo napadać”. A pozwolenie na broń, to mu kiedyś „załatwiono”. Błazenada. Przykro.

Przyjęcie Ustawy o IPN z jej paragrafami przewidującymi kary za niesprawiedliwe obciążanie Polaków jako narodu i Polski jako państwa za udział w zagładzie Żydów i awantura, jaka następnie się rozpętała, w szczególności w Izraelu i w USA pokazały jak bardzo potrzebne jest odkłamanie stereotypów krzywdzących nasze państwo i nasz naród.

Do niedawna płaciłem składki związkowe. Musiałem zawiesić członkostwo w związku zawodowym, bo tego wymaga ustawa od każdego członka Rady Polityki Pieniężnej. Ale w pewnych sprawach milczeć nie mogę. Uznaję bez zastrzeżeń innych niż te, które nakłada nasze prawo, że pracownicy mają prawo walczyć o swoje dochody i poprawę swych warunków pracy. Patrzę jednak ze smutkiem na praktyki ośmieszające niektóre zawody zaufania społecznego i podważające wiarygodność dokumentów o znaczeniu podstawowym, bo chronionym przez prawo naszego państwa.

1. Nie mogę zrozumieć, dlaczego niektórzy pedagodzy oraz żurnaliści uparli się, że świadectwo z wyróżnieniem to świadectwo „z czerwonym paskiem”. Uprzejmie informuję, że pasek jest biało-czerwony i proszę łaskawie o tym pamiętać. Czerwony pasek – to raczej na północ i wschód od Polski. Chyba…

2.Uprzejmie proszę o to, by uczniowie wykonywali Hymn Polski in gremio, zamiast wysłuchiwania chórku. To żałosne, że nasz Hymn śpiewać potrafią tylko kibice.

Premier Włoch się zdenerwował, gdy dowiedział się, że kolejny statek organizacji pozarządowych płynie do włoskich portów z „nachodźcami” na pokładzie. Stwierdził, że skoro statek płynie pod banderą holenderską, to niech płynie do Holandii…

Nie wypada cieszyć się z cudzego niepowodzenia. Ale nie wolno też przegapić szansy jaka dla naszego miasta i kraju się może otworzyć. Kryzys gospodarczy w Argentynie spowodował, że zdolność tego kraju i jego metropolii do zorganizowania „małego EXPO” stanęła pod znakiem zapytania. To otwiera ponownie szanse dla Łodzi i dla Polski. Czy będziemy umieli z niej skorzystać i sprostać wyzwaniom? Najtrudniejsze wyzwanie dotyczy nas samych – zwłaszcza władzy i opozycji w naszym kraju i mieście.

Każdemu, kto oglądał film Ziemia Obiecana lub czytał książkę Władysława Reymonta pod tym tytułem znana jest metoda „wychodzenia z kłopotów” przy pomocy zakupionego pożaru. Wtedy był to sposób na uniknięcie bankructwa dzięki pieniądzom z ubezpieczenia. Warunek był jeden: podpalacz nie mógł dostać się w ręce policji, a jeśli się dostał – nie mógł zdradzić zleceniodawcy. Tamte praktyki przypomniały się (zapewne nie tylko mnie), gdy okazało się, że zaczęły płonąć kolejne wysypiska śmieci.

Dla mojego pokolenia Coca Cola była w czasach stalinowskich i gomółkowskich „owocem zakazanym” „symbolem wolnego Zachodu”. Na rynku polskim legalnie pojawiła się wskutek decyzji Edwarda Gierka o „otwarciu na świat”. Wpierw Polskę podzielono na „obszar CocaColi” i „obszar Pepsi”. Dopiero po 1989 zapanowała tu „pełna wolność” i oba „magiczne napoje” można było kupować w całej Polsce. Mnie zasmakowała Coca Cola. I nadal smakuje. Niestety, z przykrością przestaję kupować CocaColę. Przyczyna jest niebłaha: okazało się, że firma ta wspiera „rewolucję obyczajową” w Polsce.

Udało się liberałom zdechrystianizować arcykatolickie kraje Europy. Najpierw Francję, potem Hiszpanię, a całkiem niedawno – Irlandię. Dokonano tego tak skuteczne, że tzw. „rządy konserwatywne” – od Anglii, przez Niemcy po Hiszpanię – utrwalają zdobycze lewicy, a nawet jej działania wspierają. Tak uczynił kilka lat temu „konserwatywny” rząd Wielkiej Brytanii i „Chrześcijańsko-demokratyczna” partia Niemiec pod przywództwem Angeli Merkel.

Amerykańskie feministki zdobyły kolejny przyczółek – postanowiły po nowemu zorganizować wybory Miss USA. Nie będzie skąpych ubrań i chwalenia się urodą. Będzie to konkurs inteligencji(?), wiedzy(?). Konkurs ma być wolny od wszelakich przejawów dyskryminacji – ze względu na tuszę, wiek, rasę, orientację seksualną i co tam jeszcze. W tej sytuacji proponują, by do konkursu zgłosić byłą poseł Annę Grodzką. Jestem pewien, że ma szanse na zwycięstwo.

Za kilkanaście dni odbędzie się (mam nadzieję) ostateczne głosowanie nad nową ustawą o szkolnictwie wyższym. Najwyższy czas. Do oryginalnego projektu wprowadzono ponad 160 poprawek. Konsultacje trwały wiele miesięcy. Mimo to propozycja rządowa dzieli środowisko i budzi protesty.

Kilka lat temu przez koncerty i media przeszła dziwna piosenka. Wykonywał ją Janusz Radek, wykonywała Aneta Todorczuk oraz Maryla Rodowicz. Reakcje słuchaczy były rozbieżne: jedni się wzruszali, inni uważali ją za elegancką kpinę. Jej refren (i zakończenie pieśni) brzmiał:

Prezydent Donald Trump bardzo się rozczarował i zdenerwował „nagłym” wycofaniem się (czy raczej przyhamowaniem) Kim Dzong Una, dyktatora Korei Płn. procesu odprężenia. Moim zdaniem – nie powinien być zaskoczony. Powinien zrozumieć, iż dyktator, mający porządne wykształcenie w renomowanych szkołach szwajcarskich, świetnie mówiący (i czytający) po francusku i angielsku, potrafi analizować, rozumieć i wyciągać praktyczne wnioski z wydarzeń w polityce międzynarodowej. Prezydent USA obiecuje wielką pomoc dla nękanej głodem Korei Płn.

Czy pamiętacie Państwo przebój zespołu PIERSI z r. 1992 pt. „ZChN już się zbliża?” No to przypomnę:

Lewicowe i liberalne media w Polsce i w Europie (a nawet za Oceanem) przedstawiają Polskę jako kraj, w którym odradza się nazizm, a masowe demonstracje z okazji Święta Niepodległości to wg nich „demonstracje polskich nazistów”. Epatują zdjęciami-filmikami przedstawiającymi kilkuosobową grupkę polskich idiotów świętujących w lesie, w ukryciu rocznicę urodzin Adolfa Hitlera.

Historia MPK obfituje w zdarzenia ogromnie ważne dla historii miasta i Polski. Dzieje najnowsze to strajk w sierpniu 1980 roku i przywództwo SOLIDARNOŚCI. To właśnie ten strajk przesądził o wpisaniu się Łodzi w Polski Sierpień ’80, w początek tego bezkrwawego Powstania Narodowego (bezkrwawego ze strony powstańców, bo reżim miał na rękach krew Polaków), w wyniku którego 9 lat później odzyskaliśmy wolność i niepodległość, a w listopadzie 1992 r. jednostki bojowe okupacyjnych wojsk sowieckich opuściły terytorium Rzeczypospolitej.

W publikatorach tzw. „głównego nurtu” barwy narodowe Rzeczypospolitej Polskiej wywołują raczej krytyczne (żeby nie powiedzieć – negatywne) komentarze. Liberałowie i lewica chętnie eksponują flagi UE, ale polskie, to już niekoniecznie. Rozumiem lewicę postkomunistyczną. Oni „biel i czerwień” eksponowali tylko wówczas, gdy ich „kolory rewolucji” zaczęły napotykać niechęć społeczeństwa. Liberałów nie rozumiem. Podobnie jak nie rozumiem ich niechęci do Kościoła i symbolu krzyża. Wszak wszyscy pamiętamy, że ta nasza niepodległość narodziła się w strajkach sierpnia 1980. roku.

Oświadczenie przywódców kościołów chrześcijańskich Syrii

Łódzkie demonstracje 1-Majowe w wybiórczej pamięci

PIERWSZEGO MAJA, JAK CO ROKU, O GODZ 12.00 ZAPALĘ ZNICZ POD TABLICĄ ZAMORDOWANYCH STOCZNIOWCÓW

W cenionym przeze mnie Dzienniku Łódzkim, w jego cotygodniowym dodatku „Kocham Łódź” ukazał się artykuł” Kiedy ulicami robotniczej Łodzi maszerowały pierwszomajowe pochody…” Autorka bogato ilustrowanego tekstu przypomina manifestacje z okresu zaborów, II Rzeczypospolitej oraz PRLu. O latach 1981-1984 pisze w sposób następujący:

Obóz koncentracyjny KL Dachau został wyzwolony przez Amerykanów w niedzielę 29.kwietnia 1945 r o godz 17.25 przez oddział żołnierzy 7.armii generał George’a Pattona. Dzięki temu więźniowie zostali uratowani od niechybnej śmierci. Na ten dzień przewidziana była likwidacja obozu. Kikanaście dni wcześniej 14.04.1945 Heinrich Himmler wydał rozkaz zniszczenia obozów KL Buchenwald i KL Dachau w ten sposób, by żaden więzień nie przeżył i stał się świadkiem zbrodni niemieckich. Zniszczenie obozu miało nastąpić o godz 21.00.

Po raz kolejny w opiniotwórczej gazecie autor atakujący organizacje prawicowe za jeden z głównych argumentów-dowodów ich nagannych zachowań uznał to, że odwołują się one do tradycji Brygady Świętokrzyskiej Narodowych Sił Zbrojnych. Warto zatem przypomnieć, co o tej formacji mówi publikacja IPN. Przytaczam ją zatem z niewielkimi skrótami:

Rozpętała się burza wokół transakcji dotyczącej nabycia zasobów Kolekcji Czartoryskich z obrazem Damy z gronostajem autorstwa Leonarda da Vinci jako głównym jej klejnotem. Obraz jest niewątpliwie najcenniejszym dziełem sztuki malarskiej (i nie tylko) znajdującym się na terenie Polski. Pan Wicepremier Piotr Gliński, minister kultury i dziedzictwa Narodowego zdecydował się nabyć to dzieło dla Polski. Za całą kolekcję zapłacił 100 mln euro czyli jego zdaniem – co najwyżej 5% jej wartości. Sprzedawcą był książę Adam Karol Czartoryski.

Deklaracja zawiera „niewiążące” zobowiązania 47 krajów, które ją podpisały (w tym Polskę) do działań dotyczących Pomocy społecznej dla osób, które przeżyły Holokaust (Shoah) i innych ofiar prześladowań nazistowskich; Nieruchomości; Cmentarzy żydowskich i miejsc pochówku; Dzieł sztuki skonfiskowanych i zagrabionych przez nazistów; Judaików i żydowskich dóbr kultury; Materiałów archiwalnych; Miejsc edukacji, pamiątek, badań i upamiętnień oraz Przyszłych działań;

Poniżej przytaczam tekst rozdziału pt. Nieruchomości:

Nieruchomości