Ataku żydowskich oficjeli na polskiego ustawodawcę przy okazji podjętego (z 70-letnim opóźnieniem) porządkowania niemieckiej państwowości na okupowanym polskim terytorium - wytłumaczyć się nie da. Mowa o skrajnym antypolonizmie wykonanym w tych dniach, wyrażającym się w formie oburzenia na penalizację za dalsze używanie zwrotu “polskie obozy śmierci”.

Dorastałem w czasach, gdy określenie „prawica” i „prawicowy” brzmiały w PRLu jak obelga. Oskarżano prawicę o współpracę z hitlerowcami, zwalczanie „patriotycznej lewicy” oraz mordowanie Żydów, komunistów oraz niewinnej ludności. Do owej prawicy zaliczano „bandy AK i NSZ”. Po 1956 okazało się, że „AK była w porządku, tylko dowództwo miała złe”. Natomiast NSZ nadal była organizacją zbrodniczą. W Sejmie RP I kadencji podjęta została uchwała, iż Narodowe Siły Zbrojne dobrze się Polsce zasłużyły.

Nie wiem, jak kogo ale mnie ten widok nie napawa satysfakcją. Dwie "sieroty" - ze spuszczonymi głowami. Wiem, że na ten widok zasłużyli sobie nieprawdopodobną butą następnie ignorancją, wreszcie przerośniętą chęcią...

Na filmach dokumentujących protesty zwolenników aborcji wyraźnie widać ludzi wymachujących czerwonymi sztandarami. To tradycyjny symbol komunistów – twórców i realizatorów jednego z najbardziej zbrodniczych systemów w skali świata. Czerwone barwy były symbolem tych, którzy wymordowali połowę ludności Kambodży i tych, którzy organizowali i wykonywali czystki narodowe i klasowe na terenach Związku Sowieckiego. Tych, którzy zorganizowali i wykonali zbrodnię na Polakach w Katyniu. Mam szczególne prawo do protestu. Mojego dziadka sowieckie NKWD zamordowało w Kijowie i zakopało w lesie w Bykowni.

Senat III RP nie oddał senatora Koguta bez ochrony, jaką daje immunitet. Rozumiem z tego, że wieloletnie pływanie między paragrafami zostanie poddane analizie. Swoją drogą nie mogę tu nie przywołać choćby dwóch kogutów, z którymi miałem do czynienia. Pierwszy przypadek, który zwalił mnie z nóg, to sytuacja, w której kolega pokazuje mi element z produkcji – obróbka skrawaniem i pyta, do czego by to jemu mogło się przydać? Pytam: Komu to ukradłeś? On: Nie! Ja nic nie ukradłem. Leżało tam, przy maszynie. Inny przypadek „biznesmena”.

Z warszawskich „sfer rządowych” donoszą, iż nowy Minister Obrony Narodowej przeprowadza szybką intensywną „demacierewizację” resortu. I nie chodzi tu wyłącznie o zatrudnienie na stanowiskach w Gabinecie Politycznym. Takie zmiany są naturalne. Każdy minister ma prawo do doboru najbliższych współpracowników – asystentów, doradców, rzecznika prasowego, osób odpowiedzialnych za kontakty z posłami i senatorami itp. I jest oczywiste, że są to osoby bezpośrednio związane z konkretnym ministrem. Z nim przychodzą i z nim odchodzą.

Wątła ta manipulacja – pokazuje raczej nieprzeciętną ignorancję. Pomnik Chojniaka, jak już wszem wiadomo, to obiekt, którym ówczesne parobki Moskwy chciały naznaczyć swoje panowanie w PT. Tu przypomnę, że ich koledzy z drugiej strony ostentacyjnie podmienili sowiecką czapkę na swoją furażerkę. W ramach samozaorania PRL zbudowali – trochę później - obecny pomnik Komara.

Rząd Tadeusza Mazowieckiego i tzw. Sejm Kontraktowy stanęli wobec problemu: oszczędności na mieszkanie czy na samochód? Dokładniej: chodziło o waloryzację oszczędzanych przez lata środków na owe dobra trudno dostępne. W czasach PRLu droga do własnego mieszkania wiodła przez wieloletnie oszczędzanie na tzw. Książeczkach Mieszkaniowych. Podobnie było ze staraniem się o samochód krajowej produkcji. Marzenie milionów Polaków – tzw.

Z doniesień opiniotwórczej prasy („Rzeczpospolitej” i „Dziennika-Gazety Prawnej”) wynika, że właśnie ważą się losy tzw. lotniska zastępczego dla Okęcia. Zwolennicy Radomia ostro ścierają się z obrońcami Modlina. Rzecz idzie nie tylko o prestiż, ale także o pieniądze na odpowiednie dostosowanie lotniska. Jedno i drugie wymaga wielu, wielu milionów.

Antoni Macierewicz ma wielu krytyków i niemałą grupę entuzjastów. Nie zaliczyłbym siebie do żadnej z tych kategorii. Jego konflikt z Prezydentem był dla mnie niezrozumiały, gorszący i deprymujący. Gdy znajomi pytają mnie o największe osiągnięcie jego kadencji – to mówię: oczyszczenie polskiego wojska z absolwentów sowieckich szkół. Być może są wśród nich szczerzy patrioci. Wszak w naszych powstaniach brali udział oficerowie i generałowie armii carskiej. I pamiętam, że zaufanym oficerem Ludowego Wojska Polskiego, dopuszczonym do najtajniejszych planów ZSSR był płk Ryszard Kukliński.

Obrazowo wskazując: Mamy umocnienie Judeopolonii czy Poloniojudei? Jeszcze wcześniej: nie cierpię personalizowania (podpinania pod nazwisko cech, których homo sapiens nie ma) polityki, spraw, programów - czy choćby idei. To pułapka.

Pisałem wtedy, że brat powinien odwołać brata, dać gawiedzi satysfakcję i jednocześnie śrubę dokręcić. Tym razem Pisolandia odwołała 5 dobrych ministrów, poszerzyła koalicyjne zaufanie.

Teraz jest pytanie; czy był to ruch, którego 10 lat temu nie wykonano i w konsekwencji straciliśmy władzę - administrację landu polskiego?

Brak zasad.

Kilka uwag przy okazji rzekomej rekonstrukcji rządu. Czy można się dziwić samorządowym koteriom, w których od 10, 15, 20 i więcej lat dominuje taki sam personalny skład – ta sama grupa, która siłą rzeczy staje się koterią? Czy można się dziwić, że w takiej sytuacji wyborca zostaje w domu? Że w konsekwencji władza staje się obcym ciałem? Partia – ostoja odpowiedzialności politycznej - ofiarą intryg, zespołem destrukcji.