Blogi

Poprawność polityczna forsuje tezę, że homoseksualizm jest po prostu jedną z orientacji seksualnych, co najmniej równoprawną (bo w gruncie rzeczy uprzywilejowaną i specjalnie promowaną) innym. Homoseksualizm wg zwolenników tej nowej lewicowo-liberalnej „religii” nie jest żadnym odchyleniem od normy, żadnym zboczeniem, lecz normą i to bardziej godną szacunku i uznania niż heteroseksualizm. Ktoś, kto na wzór imprez akcentujących dumę z praktykowania homo (gay pride) chciałby zorganizować (hetero pride) zostanie uznany za propagatora mowy nienawiści i pomówiony o kryptofaszyzm.

Uczeni amerykańscy biją na alarm. Średni wskaźnik inteligencji IQ z pokolenia na pokolenie maleje. Przypuszczam, że to nie tylko fenomen amerykański. Głupieje ludzkość. Za podstawową przyczynę tego procesu uznali „fonoholizm”, czyli uzależnienie od telefonów komórkowych. Z codziennych obserwacji wynika, że czy to w górach czy nad morzem, w kraju czy za granicą typowa dziewczyna czy chłopak od kilku lat począwszy większość czasu spędza z nosem w telefonie. Nieważne krajobrazy, nieważne zabytki, nie ciekawi są miejsc i ludzi. Nierzadko widać dwoje młodych ludzi w kawiarni.

Sezon wakacyjny powinien skłaniać do spokojnych przemyśleń – także Panie Posłanki i Panów Posłów. Choćby tylko na temat tego jak wygląda Sejm na ekranach telewizorów i w internecie. Czasem mam wrażenie, że zachowują się oni jak rybki w akwarium, które tak dalece oswoiły się z przezroczystością ścianek, że nie reagują na zbliżanie się tych, którzy im się przyglądają. Nie przejmują się tym, że ich potencjalni wyborcy widzą ich czytających gazety, grających na laptopach, rozmawiających przez komórki lub jedzących i pijących na Sali Obrad.

Policja wdrożyła „Akcję TIR”. Polega ona na karaniu kierowców ciężarówek za jazdę lewym pasem na autostradach i drogach szybkiego ruchu. Każdy, kto korzystał z tych dróg, zwłaszcza jako kierowca lub pasażer samochodu osobowego pamięta ten koszmar, gdy dwie potężne ciężarówki kilometrami jechały obok siebie – jedna z szybkością o 5 km większą niż druga, a obie znacznie wolniej niż przepis pozwala samochodom osobowym. Nie trzeba było długo czekać i za nimi narastał „ogon” a następnie korek samochodów wszelkiej maści.

Coraz więcej znaków na niebie i ziemi wskazuje na to, że izolacja Rosji, przynajmniej ta oficjalna, powoli acz konsekwentnie przechodzi do historii. Nieoficjalnej izolacji w zasadzie nie było w ciągu ostatnich lat w ogóle, na co wskazują informacje o współpracy zachodnich firm z krajem Putina, jak choćby przy budowie mostu na Krym.

Są co najmniej dwa powody, by zakazać na terenie Polski zasłaniania twarzy. Pierwszy powód to utrudnienie działania przestępcom i chuliganom. Drugi – bo coraz częściej na ulicach polskich miast pojawiają się panie z zakrytymi twarzami. I zapewne będzie ich przybywać. Za jakiś czas będzie ich tak wiele, że wraz ze swymi mężami, ojcami i synami będą stanowić wystarczająco silną i zdyscyplinowaną grupę wyborców, że znajdą się takie partie, które będą zabiegać o ich głosy w wyborach.

Pani Prezydent m. Stołecznego Warszawy rozwiązuje legalną manifestację oraz nie pozwala na defiladę wojskową w centrum miasta w Rocznicę Bitwy Warszawskiej – Dniu Wojska Polskiego. Pan Prezydent Gdańska nie życzy sobie władz państwowych na Westerplatte 1. Września. Oboje zdają się zapominać, że Warszawa i Gdańsk są miastami polskimi leżącymi na terenie Polski.

Rocznica zwycięskiej dla Polski Bitwy Warszawskiej jest okazją nie tylko do przypomnienia jej ogromnego znaczenia w historii Europy i świata, a przede wszystkim dla losów naszego państwa i narodu, lecz także okazją do przypomnienia historii zdrady narodowej związanej z wysługiwaniem się bolszewickim agresorom. Gdy Armia Czerwona maszerowała na Warszawę, Komitet Centralny Rosyjskiej Partii Komunistycznej podjął decyzję o przekształceniu tzw. „Biura Polskiego” w polski rząd. Pierwszą siedzibą zdrajców-uzurpatorów był Smoleńsk.

Katolicka Agencja Informacyjna (KAI) poinformowała, iż z inicjatywy posła Jana Klawitera (niezrzeszony) Sejm podjął prace nad ustanowieniem państwowego Święta Chrztu Polski 14.kwietnia. Tego dnia 1050 lat temu Mieszko I, książę Polan, wraz ze swoim dworem i drużyną przyjął w imieniu swego kraju i naszego narodu Chrzest Św. W sensie politycznym skutkowało to włączeniem naszego kraju w krąg cywilizacji zachodniej i międzynarodowym uznaniem naszej państwowości. Wnioskodawcy nie postulują dnia wolnego.

Trzeba to zapisać, bo za chwilę nikt o tym nie wspomni. Strąceni z piedestału po kolejnych i kolejnych przegranych propagandowych akcjach, uruchomili kolejną. Wpierw na pomniku Lecha Kaczyńskiego potem na wszystkich pomnikach mają zawieszać T-shirty z napisem „Konstytucja”. Drugim elementem akcji jest naklejanie na siedzibach PiS naklejki „PZPR”.

Sam kilka razy wskazywałem, ostrzegałem przed powtórką kolejnej trzeciej dekady Gierka.

Z komunikatów sejmowych i rządowych wynika, że zapadły już wszystkie kluczowe decyzje w sprawie przekopania Mierzei Wiślanej. Określono już miejsce przekopu i przebieg toru wodnego z Zatoki Gdańskiej do przekopu i od przekopu do portu w Elblągu. Wiemy, że przekop będzie miał 1300 m długości 60-120 m szerokości i 6,5 m głębokości. Przekop zlokalizowano w terenie niezamieszkałym, na obszarze należącym do Lasów Państwowych. Zabezpieczono pieniądze w budżecie i podjęto stosowną „specustawę”. Zatem?

z naszego archiwum

Niestety, w dalszym ciągu nie ma „pobłogosławionej” idei, która w ciągu lat doprowadziłaby do odejścia od, po pierwsze: zawłaszczania (kupczenia) przez PROM pamięci historycznej (rocznice, akcje, imprezy), po kolejne: do zmiany postawy wygodnictwa braku udziału w wydarzeniach historycznych - na rzecz aktywności w tej sprawie.

Pan Prezes Wiesław Włodarski wyemitował na użytek mieszkańców USA spot, w którym b. mistrz świata wagi ciężkiej w boksie Mike Tyson, z biało-czerwoną opaską na ramieniu składa hołd bohaterstwu Powstańców Warszawskich. Uważam to za świetny pomysł. Mike Tyson jest, mimo przestępstwa, za które już odbył karę, idolem wielu Amerykanów.

Jak co roku odżywają spory o sens Powstania i jego skutki. Zwolennicy twierdzą, że było nie do uniknięcia wobec nastrojów i oczekiwań ludności stolicy członków Armii Krajowej oraz było aktem „ostatniej szansy” na obudzenie sumienia opinii publicznej w USA i Wielkiej Brytanii wobec jałtańskiej zdrady przywódców mocarstw zachodnich. Przeciwnicy twierdzą, że szanse na zwycięstwo były zerowe i raczej należało zachować potencjał młodej inteligencji. Otóż wątpię.

1. „Marsz głodowy” jako manifestacja był wielkim sukcesem organizacyjnym łódzkiej „Solidarności”. Był największym masowym protestem w kraju od czasu Sierpnia ’80. Wyprowadzenie ludzi na ulice stanowiło nowy etap konfliktu społeczeństwa z komunistyczną władzą. Władze spełniły część postulatów protestu. Przejściowo rozładowaniu uległo napięcie społeczne. Prestiżowo był to wielki sukces „Solidarności”. Wydarzenie odbiło się szerokim echem w mediach na całym świecie.

W tych dniach odeszła od nas pani Olga Sipowicz i stało się coś, co nie może przejść bez komentarza. Internauci - to taka nowa ksywka nowego tajniactwa, internetowego tajniactwa.

Mianowice owi internauci z oburzeniem przyjęli pośmiertne słowa Prezydenta o osobie Pani Kory. Odmówili prawa zabrania głosu kondolencyjnego dlatego, że pani Kora wypowiedziała się przeciw zmianom w sądownictwie.

Gdy się wydawało, że z władzami już wszystko zostało ustalone i „dopięte”, pojawił się problem „przekraczający kompetencje Działu Interwencji”. Mianowicie Komenda Milicji wróciła do problemu odpowiedzialności za „akty chuligaństwa”, jakie na marginesie masowej manifestacji mogą się zdarzyć. Przytaczali przykład jakiejś grupy chuligańskiej (dziś zostałaby nazwana „kibolską”), która rozbiła wystawę sklepową i zaczęła rabować, aż oddział milicji przy użyciu „ciężkiego pałowania” opanował sytuację. Andrzej Słowik sprawę postawił ostro: „żadnych mundurowych na trasie manifestacji.

Marsz głodowy na nowo pisany

Rola kobiet w konspiracji, powstaniach i rewolucjach w Polsce nie została dotąd należycie opisana. Nie chodzi mi o takie ewenementy jak Emilia Plater – dowódca oddziału powstańczego w przebraniu, ale o coś zupełnie innego. Powiem w pewnym skrócie: jeśli przychodziłem na spotkanie z „zakonspirowaną strukturą” i widziałem, że w mieszkaniu nie ma kobiet – to szybko stamtąd się wynosiłem. Instynkt i rozum podpowiadały mi, że to struktura fałszywa i być może SBcka pułapka. Dzięki takiej taktyce udało mi się uniknąć „wpadki” w okresie działalności po wyjściu z więzienia.

Wczoraj pisałem o tym jak program socjalny AFDC w Stanach Zjednoczonych z małego, przejściowego, tymczasowego przeobraził się w wielki i stworzył potężną grupę dziedzicznych uczestniczek-beneficjentek: bezżennych matek, niepracujących i ubogich. Stanowiły już one tak duży potencjalny elektorat, że zainteresowała się nimi amerykańska lewica – w tym lewica Partii Demokratycznej. Świadczenia rosły, a bodźce do ustabilizowanego życia rodzinnego oraz do dbałości własny los wygasały.

Szczególnie często tak się zdarza w polityce socjalnej. Najbardziej wyrazistym tego przykładu był system znany pod skrótem AFDC, a stworzony w latach 1930ych w… USA. Powinno się o nim nauczać na wszystkich kierunkach nauk społecznych na całym świecie – zwłaszcza w Polsce. Wielki Kryzys uderzył w Stany Zjednoczone nieoczekiwanie – nie tylko dlatego, że oznaczał koniec mitu „kraju nieograniczonych możliwości”, ale także dlatego, że nie było tam ani ubezpieczeń na wypadek bezrobocia, ani nawet systemu rentalno-emerytalnego.

Zapewne jeszcze wielu z nas pamięta, jak to dyplomowani ekonomiści na usługach korporacji biznesowych w mediach (bo innych tam nie zapraszają) wypłakiwali z ekranów straszliwe prognozy straszliwych skutków zakazu handlu w niedzielę – zwłaszcza dla tzw. „galerii” i „sieciówek”. Społecznym skutkiem miał być gwałtowny wzrost bezrobocia w handlu. Tymczasem Dziennik Łódzki i inne publikatory (a nawet „kartkowe” ogłoszenia na drzwiach sklepów) donoszą o braku sprzedawców, kasjerów i magazynierów i innych pracowników, a nawet o chęci zatrudnienia kierowników i zastępców kierownika.

Mój ulubiony tabloid Superexpress zamieścił żałosne narzekania na smutny los celebrytów. Przyznaję – niektórych z nich bardzo lubiłem na scenach i nadal mam ciepłe wspomnienia o ich dawnych występach na scenach, na estradach i w filmach oraz w TV. Do Sławomira Świerzyńskiego, przedstawianego jako „cesarz disco polo” nie mam specjalnego nabożeństwa, choć przyznaję, że „Wszyscy Polacy” była przebojem sezonu, a „Majteczki w kropeczki” zdominował wesela, na których byłem gościem. Natomiast Beatę Tyszkiewicz, Jana Nowickiego, Krzysztofa Cugowskiego i Alicję Majewską uznaję za swoich „idolów”.

Media podają o kolejnej akcji “opozycji totalnej” polegającej na malowaniu na obiektach, siedzibach Prawa i Sprawiedliwości haseł, w tym wulgaryzmów.

Różnymi przymiotnikami zaznacza się dzisiejszą, jak sama chce się nazywać, “Opozycją”. Wszyscy wiemy, że mowa o strąconych z piedestału wnukach i prawnukach “Traktorzystek i Junaków”. Młodym przypomnę; awangarda “Utrwalaczy Władzy Ludowej”.

Zapewne pamiętacie państwo te żałosne pienia ekonomistów działających na żołdzie korporacji biznesowych i niektórych związków przedsiębiorców? Oraz przedstawicieli partii reprezentujących interesy wielkiego biznesu? Te ich krzyki rozpaczy o losy Rzeczypospolitej przy okazji uchwalania wolnych od pracy sobót (koniec lat 1990.)? Albo gdy do Sejmu trafił obywatelski projekt ustawy o przywróceniu dnia wolnego w Święto Trzech Króli? Albo gdy ostatnio Sejm przegłosował zakaz handlu w niedzielę?