Na 90 urodziny województwa Łódzki Urząd Marszałkowski lekką ręką wyda 1,5 miliona zł na koncert Placido Domingo.

Słuchając niedawnych wystapień na temat gospodarki prezesa PiS, Jarosława Kaczyńskiego, czy wicepremiera Waldemara Pawlaka, zresztą - słuchając większość naszych politycznych eliciarzy, dojść można do wniosku, że ich wiedza na temat ekonomii zatrzymała się na Marksie i Engelsie, no, może niektórzy dojechali nawet do prezydenta Roosevelta, Keynesa, Gomułki... Ich recepta na kryzys, spowodowany w dużej mierze niepohamowanym interwencjonizmem państwowym w gospodarki, to jeszcze większy interwencjonizm.

Fabuła o księdzu Popiełuszce trafia do kin. Ksiądz Stanisław Małkowski, kolega zamordowanego kapłana, w rozmowie z Magdaleną Rigamonti wspomina makabryczną zbrodnię służb komuny.

A szerzył ksiądz nienawiść?

W dniu 28 lutego, w siedzibie NSZZ „S”, z inicjatywy Zbigniewa Mrozińskiego odbyło się pierwsze spotkanie ludzi piotrkowskiej Solidarności, mające na celu podjęcie współpracy z IPN.

Inicjatywa, ze wszech miar potrzebna (w formie Stowarzyszenia) ma skłonić się nad naszą trudną przeszłością - lat polskiego przełomu. Pomysł mógł się ziścić dzięki przybyciu na pierwsze Spotkanie:

A to się porobiło… “Liberalny” ponoć rząd Platformy Obywatelskiej, który jak dotąd stara się w czasie kryzysu zachowywać w miarę rozsądnie - na tle oczywiście innych krajów Unijnego Kołchozu - powoli zaczyna ulegać modzie na - jak mówi to prezes PiS, Jarosław Kaczyński - “bo wszyscy tak robią”. Skoro wszyscy zamiast oszczędzać i ograniczać wydatki uskuteczniają rozdawnictwo, no to i my powoli musimy wejść w to bagno.

Na Trybunalskich przeczytałem hasło: "zamiast niszczyć cudze zacznijmy budować własne hipermarkety"! Nie jestem pewien czy piszący te słowa zdawał sobie sprawę z tego, że hasło to jest z powodzeniem w Polsce realizowane przez wielu Jasiów Kowalskich. Chodzi tu o (cytuję mojego przyjaciela Grzegorza z Pabianic) "... branżę marketingu sieciowego i sprzedaży

24 lutego minęła 56 rocznica sądowej zbrodni dokonanej na Auguście Emilu Fieldorfie ps. „Nil”, generale brygady Wojska Polskiego, dowódcy Kedywu Armii Krajowej.

Maria Fieldorf-Czarska, córka generała Augusta Emila Fieldorfa "Nila":

W środę, 25 lutego 2009, tuż przed północą, TVP1 przedstawiła program Bronisława Wildsteina "FOZZ po 20 latach". Z ciekawością oczekiwałem na to wydarzenie, jako, że w ciągu tych dwu dekad sprawie FOZZ poświęciłem wiele pracy, czasu i pieniędzy, czego egzemplifikacją mógłby chociażby być trwający 14 lat proces wytoczony przez jednego z głównych "operatorów FOZZ" mnie i mojemu przyjacielowi, Miłosławowi Dakowskiemu, za książkę "Via bank i FOZZ".

“POPIEŁUSZKO. WOLNOŚĆ JEST W NAS”

Zanim trafił na ekrany kin już okrzyknięto go największą polską produkcją ostatnich lat. I nic dziwnego, skoro brało w nim udział około 7 tys. aktorów i statystów, zdjęcia kręcono przez 7 miesięcy, aż w 14 miastach. Mowa o filmie “Popiełuszko. Wolność jest w nas”, którego uroczysta premiera odbyła się kilka dni temu, 16 lutego 2009r w Teatrze Wielkim w Warszawie.
Specjalny pokaz premierowy odbył się również następnego dnia na Jasnej Górze, a poprzedzony został modlitwą w Kaplicy Matki Bożej o rychłą beatyfikację ks. Jerzego.

Wywożenie kapitału z naszego kraju trwa od dawna, właściwie od początku transformacji ustrojowej po 1989 r. W ostatnich jednak latach odbywa się to szczególnie intensywnie i za pomocą nowych metod. Zwłaszcza, że stworzone w Polsce warunki ekspansji dla międzynarodowych grup kapitałowych sprzyjają transferowi gotówki na zachód, tak potrzebnej w centralach tych instytucji, w dobie ogólnoświatowego kryzysu.

Najstarszy spośród socjalizmów

wywiad z prof. Henrykiem Kieresiem

Z prof. Henrykiem Kieresiem, profesorem KUL, filozofem, polonistą, kierownikiem Katedry Filozofii Sztuki KUL, członkiem Towarzystwa Naukowego KUL, członkiem założycielem Polskiego Towarzystwa Tomasza z Akwinu - oddziału Società Internazionale Tommaso d�Aquino, członkiem Komitetu Naukowego Powszechnej Encyklopedii Filozofii, przewodniczącym Komitetu Naukowego Encyklopedii "Białych Plam" rozmawia Radosław Brzózka

Rząd nie zna recepty ale PRemier ciepło mówi o kryzysie. Nie ma wątpliwości, że już doświadczamy kryzysu finansowego. Złoty gwałtownie traci na wartości wobec innych walut a spłaty kredytów już zaczynają obywateli boleć. Słaby złoty skutkuje tym, że eksport jest bardziej opłacalny pod warunkiem, że konsumenci w innych krajach chcą kupować polskie produkty a z tym bywa różnie. Zupełnie błędna okazała się teza, przez lata lansowana przez prof. Grzegorza Kołodkę , że słaby złoty uczyni z Polski “gospodarczego tygrysa”.

Nasz kraj zaczyna pogrążać się coraz bardziej. Obecny rząd nie panuje już nad niczym. Najlepszym przykładem jest sfera porządku publicznego oraz sprawiedliwości. Jeszcze nie opadły emocje po tym, jak mieliśmy okazję oglądać w telewizji relacje z demonstracji protestujących policjantów (!!!), a już po raz kolejny przypominają o sobie przedstawiciele organów sprawiedliwości.

Rozmawiałem niedawno ze znajomą. Zeszło na tematy społeczne. Moja rozmówczyni stwierdziła, że w Polsce zaczyna szaleć coraz większa bieda i że sprawy idą w złym kierunku. Zakłady zwalniają pracowników, jest coraz mniej pieniędzy na pomoc społeczną, na zasiłki dla bezrobotnych, starsze pokolenie skazane jest na zagładę, a młodzież nie ma przed sobą żadnych perspektyw. Jako alternatywę podała przykład Niemiec, gdzie przeciętny bezrobotny za otrzymywany zasiłek jest w stanie opłacać niezłe mieszkanie, jechać na wczasy i jeszcze zapłacić słone alimenty.

Sprawa długów z min. Czumą w tle

Od tygodni cały świat tzw. mediów i wszystkich opcji politycznych żyje “sprawą” rzekomych amerykańskich długów posła i ministra sprawiedliwości w jednej osobie, Andrzeja Czumy. Pomijając przyczyny takiego zainteresowania ze strony mediów osobą nowego ministra i zupełnie zostawiając na boku kwestię tego, czy “ujawnienie” tej sprawy było wyrazem dziennikarskiego dążenia do prawdy w życiu publicznym, czy też wykonaniem zwykłego “zlecenia”, warto na problem długów spojrzeć z zupełnie innej perspektywy.

Tom G. Palmer: Medycyna dla zysku a motyw współczucia

Medycyna dla zysku musi być - na pierwszy rzut oka - czymś okropnym i niemoralnym. Jest ona wciąż bezpardonowo atakowana przez przeróżnych “obrońców ludzkości”. Nawet teraz, gdy piszę te słowa, przysłuchuję się ostrej krytyce prywatnych szpitali przeprowadzanej na forum jednej z kanadyjskich instytucji.

Kiedy administracja Reagana zaproponowała zniesienie subsydiów dla firmy Amtrak (jej polskim odpowiednikiem jest PKP - przyp. red.), jedna z sieci telewizyjnych przeprowadziła wywiad z człowiekiem , który sprzeciwił się temu posunięciu, a swój protest formułował w następujący sposób: “Nie wiem jak ci ludzie w Waszyngtonie wyobrażają sobie, że będziemy podróżować. Mamy przecież prawo do tej usługi”.

50 lat rządów Fidela Castro na Kubie, a następnie od 2006 roku jego brata Raula, to czas upadku gospodarczego tego kraju. Brak gwarancji dla własności prywatnej, wolnorynkowej gospodarki i wolności politycznych zepchnęły Kubę z poziomu jednego z najlepiej rozwiniętych w regionie do statusu outsidera – wynika z raportu opublikowanego przez przedstawicieli liberalnych organizacji, reprezentujących najważniejsze kraje Ameryki Łacińskiej.

Jak donosi prasa, Prezydium Sejmu mimo sprzeciwu PiS skreśliło Antoniego Macierewicza z listy kandydatów do komisji, która ma zbadać okoliczności śmierci Krzysztofa Olewnika. Kandydaturę Macierewicza oprotestowała Platforma Obywatelska, a prezydium Sejmu zgodziło się z wnioskiem o skreślenie go z listy kandydatów.Według PO Antoni Macierewicz nie może być członkiem komisji śledczej, bo szef SKW cofnął mu certyfikat dostępu do informacji ściśle tajnych.

Kryzys postępuje w najlepsze, tymczasem w kraju trwa spór o to jak z nim walczyć. W kręgach establishmentu podejścia są dwa. Rząd reprezentuje jak dotąd opcję oszczędnościową, tzn. możliwie mało się wtrącać natomiast starać się ciąć wydatki. Drugie podejście reprezentuje PiS - zwiększyć deficyt i pompować pieniądze podatników w kulejącą gospodarkę. Pierwsze podejście jest oczywiście dużo bardziej rozsądne, drugie natomiast to czyste złodziejstwo.

Odsłuchiwany na „kaseciakach” Grundig, nieżyjący już, Jacek Kaczmarski, śpiewał ongiś tyleż historyczny, co proroczy song „Rejtan czyli raport ambasadora”, piosenka ta kończyła się słowami

„Wygrać, co da się wygrać!
Rzecz nie bez znaczenia,
Zanim nastąpi europejskie qui pro quo!”...

Czy wtedy, albo nawet rok temu, ktoś mógłby pomyśleć, że tak niedługo pieśń Kaczmarskiego, aż tak zyska na aktualności?