„Katarzyna II posadziła księcia Stanisława Poniatowskiego na polskim tronie i wcale nie dążyła do przyłączenia Polski do Rosji, a przynajmniej jej ziem „koronnych”.

Ja np. ciągle podkreślam, że ta caryca była zainteresowana podporządkowaniem sobie Rzeczpospolitej, a nie zdobyczami terytorialnymi w przeciwieństwie do króla Prus, Fryderyka II.

W 1978 roku grupa odważnych japońskich inżynierów podjęła się niezwykłego wyzwania, które na zawsze zmieniło nasze postrzeganie starożytnego Egiptu i jego monumentalnych budowli.

Próbowali oni odtworzyć konstrukcję Wielkiej Piramidy Cheopsa, wykorzystując metody i narzędzia, które według powszechnej opinii były dostępne w czasach faraonów.

Ten ambitny projekt miał nie tylko sprawdzić prawdziwość tradycyjnych teorii na temat budowy piramid, ale także rzucił nowe światło na technologiczne możliwości starożytnych Egipcjan.

Okazją do napisania tego tekstu była niedawna rocznica tak eksponowanej w PRL. a dzisiaj zupełnie przemilczanej bitwy pod Lenino (12X1943). Co prawda 13 lat temu nie było jeszcze tzw. dekomunizacji przestrzeni publicznej (nie jej bezwzględnym przeciwnikiem, jak pisałem kiedyś), co więcej, ze strony rządzącej PO trwał reset z Rosją będący pochodną polityki Baracka Obamy, bo nie miejmy najmniejszych złudzeń. Iż w jakimkolwiek stopniu była to samodzielna inicjatywa wówczas rządzących Polską. I PIS i PO bowiem dbają wzorowo o interesy hegemona zza Wielkiej Wody.

Niedawno, bo 9 października obchodziliśmy rocznicę śmierci księdza kanonika Pawła Włodkowica. 9 października 1435 roku zmarł ten wielki uczony, pisarz polityczny i religijny, aktywny uczestnik soboru w Konstancji (1414-1418), gdzie wystąpił przeciw Krzyżakom i ich sposobom nawracania siłą.

Mówił na tym soborze, iż narody pogańskie mają prawo do zachowania swych wierzeń. Głosił, że „nikomu nie wolno zaczepiać (zwłaszcza pod pretekstem szerzenia wiary) innowierców żyjących spokojnie we własnym państwie”.

Istnieje kilka prostych acz wartych zapamiętania zdań. Polonia Patria nostra est – Polska Ojczyzną naszą jest. Polonia terra pulchna est – Polska piękną ziemią jest. Dulce et decorum est pro Patria mori – Słodko i zaszczytnie jest za Ojczyznę umrzeć.

Te ostatnie słowa pochodzą z „Pieśni” Horacego ( 65 r. p, n.e. – 8 r. p. n. e) – wybitnego poety rzymskiego, Już za jego czasów wzbudzały kontrowersje. Odczytywano je jako pochwałę wojny, a nawet wzywanie do niej. Pojawiały się także osądy przeciwne; uważano je za dodanie ducha rodzinom poległych w walce o kraj.