Daniel Passent wyraził oburzenie na słowa Andrzeja Dudy Prezydenta III RP: bękarta właśnie passentow, geremków i stalinowców.

Nie spodobały się słowa Prezydenta o tym, że potomkowie zdrajców zasiadają na wpływowych pozycjach dzisiejszej Polski. Tę wypowiedź p. Daniela Passenta wkładam do tego samego sztambucha, do którego włożyłem słynną pogardę dla Polaków wypowiedzianą przez Bronisława Geremka, czy epitety Adama Michnika.

Nie znam jego poglądów, ale szanuję go, bo jest dobry dla ludzi. Takie zdanie każdy z nas słyszy, a i sam je wypowiada – udziela wiarygodności. Tylko, że… Zachód wychodzący z kultury rzymsko-chrześcijańskiej, w tym Lach, potrzebuje więcej. Potrzebuje świadectwa.

Od zawsze obserwuję pewne zjawisko, pewną rzeczywistość, na pewno ukorzenioną w chrześcijaństwie i jego rzekomych - tak nazwę konkurencjach, tak religijnych jak i anty religijnych. Lewica miała powstać w wyniku umniejszania zwykłego człowieka przez niezwykłego, bo majętnego, bo mającego władzę absolutną. I co? Znamy to.

Nie ma lepszego czasu, by pisać na wspomniany w tytule temat, niż okres wielkanocny – obchodzony jako jedna wielka niedziela trwająca 50 dni. Już w Księdze Rodzaju czytamy, że „Bóg odpoczął siódmego dnia. Pobłogosławił Bóg ów siódmy dzień i uczynił go świętym”. Przypis do tego fragmentu Biblii mówi, że szabat jako dzień święty obchodzono już być może w czasach przedizraelskich i że samo opowiadanie o stworzeniu świata stawia sobie za cel religijne uzasadnienie świętowania szabatu. Później Izraelici obchodzili szabat także i chyba przede wszystkim jako pamiątkę wyjścia z Egiptu.

Ten opis jest czytany podczas uroczystych obchodów każdej Wigilii Paschalnej. Przeczy teoriom neoplatońskim emanacji poszczególnych bytów z Boga. Zamiast tego mówi wyraźnie o stworzeniu, a nie o emanacji.

Kolejna ekipa rządowa, którą nazwę post prl-owską, zagubiła się w personalnym sosie. Nie będę nawiązywał do pierwszej Rzeczypospolitej, wiemy, kto, co i dlaczego doprowadziło ją do upadku.

Kolacja rządowa brnie jak wszystkie poprzednie ekipy na ścianę. Ewidentnie “Dobrej Zmianie” brakuje zmiany w tym, co zawsze prowadzi do upadku - personalnych toksyczności. Przypomnę tu totalne oderwanie się pisolandii od rzeczywistości z 2007 roku. Cymbały myślały, że zerwanie kadencji umocni ich we władzy państwowej.

Trochę inaczej niż katolewicowe lub liberalne media w poprzednim artykule spojrzałem na Papieża Jana XXIII. Niemniej nie rozumiem, jak można było pod względem politycznym i kulturowym dokonywać „aggiornamento” (pod względem religijnym Jan XXIII wcale nie był aż tak „postępowy”) w takim świecie, w którym zagrożeń było bez liku (komunizm, socjalizm, liberalizm itp).

W ostatnim okresie sporu politycznego w naszym kochanym kraju pojawił się kolejny bon mot: „opozycja totalna”. Obrazowo pokazuje ona nielogiczne, toksyczne zachowania „strąconych z piedestału” (to mój skrót). Widzę, że z tego bon motu wychodzi nam kolejny epitet szufladkujący, niszczący polski przyrodzony żywioł. Wpisuję ten epitet na listę tych, które nas naznaczyły i uwięziły: Zaplute Karły Reakcji, Oszołomy, Ciemnogród, Mohery. Stop! Wiem, co jeden z drugim teraz myślisz i jak mnie w swym sercu potraktujesz.