Wspomnienia niezbyt miłe

z naszego archiwum

Przed 4 czerwca w atmosferze walki z p. Antonim Macierewiczem – ministrem spraw wewnętrznych, który raczył zwrócić uwagę na elementy mafii w Polsce tuż przed „Nocną Zmianą”, pisałem drugi list do Lecha Wałęsy. Prosiłem w nim o to, aby Prezydent RP bez względu na stan faktyczny wziął na siebie odpowiedzialność za TW Bolka. Pisałem w nim, że to dziejowy moment w naszej historii.

Kapłaństwo i Eucharystia – wczoraj w Wielki Czwartek 2020 – w czasie jeszcze nierozeznanej pandemii, nie wiemy, kto co i po co. Mamy kraje, które nie spieszyły się z podjęciem działań; te kraje już zwalniają ludzi z miejsc ich pracy… źródła utrzymania. Seniorom mówią, że powinni w domu umierać a nie w szpitalu. Tłok robią niepotrzebnie. Zachowują się jakby więcej wiedzieli. Coś jak Judasz i Sanhedryn.

Gdzie jest moja młodość?

To pytanie dosyć długo we mnie dojrzewało i zdaję sobie sprawę z tego, że bardzo wiele osób w podobnej do mojej sytuacji bezskutecznie szuka na nie odpowiedzi. Bardzo wiele osób mówi mi, że nie mam prawa do zadawania takich pytań, że w ogóle nie mam do niczego prawa. I w dużej mierze mają rację. Zmarnowałem swoją młodość w walce o jakąś iluzję, o, coś co chyba nigdy w Polsce nie miało miejsca. Zwycięstwo sił prawicowych na nowo rozbudziło nadzieję, wiarę w zwycięstwo dobra, sprawiedliwości, wiarę że nawet tacy jak ja mają jakąś szansę, jakąś wartość.