Przez jakiś czas dość regularnie kupowałem śmietanę w jednym z marketów znanej i bardzo popularnej wśród Polaków sieci. Któregoś dnia po tym, jak żona stwierdziła, że coś chyba jest nie tak z tą śmietaną, że taka jakby „proszkowa”, coś mnie podkusiło, by przeczytać jej skład. I co tam znalazłem? Skrobia modyfikowana kukurydziana, mączka chleba świętojańskiego, guma guar oraz substancje zagęszczające: pektyny.

Dzisiaj Posłowie RP będą próbować odwołać Ministra Zdrowia Bartosza Arłukowicza. Oczywiście żadna (żaden) z Wielce Czcigodnych Posłanek (Posłów) nawet nie zająknie się na temat prawdziwej przyczyny zapaści w polskiej opiece zdrowotnej.
My uzupełniamy tę lukę. Informujemy jednak, że nie utożsamiamy się ze stanowiskiem autorki w sprawie GENDER i Kościoła Katolickiego.
Redakcja

Jeszcze nie ogarniamy do końca konsekwencji, jakie mogą wyniknąć z sesji, którą izraelski Kneset wyznaczył sobie 27 stycznia br. w Oświęcimiu, jeszcze nie pojawiły się następstwa uchwalonej 10 stycznia ustawy o „bratniej pomocy”, czyli uczestnictwie sił zbrojnych państw trzecich w pacyfikowaniu zamieszek na terenie Rzeczypospolitej, a tu już zapowiadany jest kolejny krok w postaci nowelizacji ustawy o mniejszościach narodowych. Nowelizacja ma polegać na tym, by do istniejącej listy mniejszości narodowych dopisać mniejszość „śląską”.

Pokusa interwencjonizmu państwowego jest silniejsza od zdrowego rozsądku. Nikt nie powiedział, że rynek jest czymś doskonałym i w każdej sytuacji niezawodnym, a jedynie, że jest najbardziej efektywnym środowiskiem dla rozwoju dobrobytu.

Kiedy rynek może być zawodny i czy te jego mankamenty to wystarczający powód do tego, by w celu ich skorygowania odwoływać się do państwa? Na pytanie to starają się odpowiedzieć Art Carden i Steve Horwitz w artykule „Czy zawodność rynku to dostateczny powód dla rządowej interwencji?”. Polskie tłumaczenie tekstu znaleźć można na stronie mises.pl.

Mija 70 lat od powołania w styczniu 1944 r. ważnej struktury Polskiego Państwa Podziemnego – Rady Jedności Narodowej. Była to reprezentacja polityczna naszego Państwa Podziemnego na terenie okupowanego kraju, namiastka polskiego Sejmu, który z oczywistych powodów nie mógł wtedy działać.

Polska ma nowego bohatera. W cudzysłowie oczywiście, ale jednak. Czy jest w Polsce ktoś, kto, dzięki niezawodnym jak zwykle mediom, nie wiedziałby kim jest Mariusz Trynkiewicz? Zakładając, że każdy wie, przejdę do meritum.