Jerzy Kropiwnicki

Warto takie pytanie zadać zwłaszcza teraz, gdy stosunki Polski z Izraelem ulegają poprawie. Gdy młodzi Żydzi z Izraela co roku uczestniczyli w „Marszu Żywych” do Auschwitz-Birkenau pod zbrojną eskortą funkcjonariuszy z Izraela - czego dowiadywali się w ten sposób o Polsce? I gdy nie wolno im było swobodnie poruszać się np. po Krakowie, w którym nocowali? Podejrzewam, że przekaz był jednoznaczny: Polska jest krajem niebezpiecznym dla Żydów, a Polacy stanowią dla nich śmiertelne zagrożenie. Nie wiem, czego dowiadywali się w Auschwitz? Może tego, że „naziści mordowali Żydów”?

Moi Dziadkowie wraz z synami mieszkali w Klesowie, miasteczku w powiecie sarneńskim (na Wschodnich Kresach Polski). 17.09.1939 wkroczyli tam Sowieci. Wiosną 1940 roku zaczęły się aresztowania Polaków – urzędników, policjantów, członków miejscowych elit – nauczycieli, kupców i drobnych przedsiębiorców. Dziadkowie dostali ostrzeżenie od „dobrych ludzi”, że są już na liście do aresztowania i wywózki. Wysłali dorosłych synów przez „zieloną granicę” do Generalnej Guberni, żeby „przygotowali jakieś lokum i przetarli drogę”.

Realizacja „woli ludu” może prowadzić do straszliwych skutków

Pan red. Tomasz Terlikowski uważający się za „dziennikarza katolickiego” stwierdził, że „każdy z nas zna kogoś, kto był skrzywdzony w każdej parafii, w każdej wspólnocie, w każdym zakonie, w każdym zakonie i zgromadzeniu, w każdym seminarium są krzywdzeni seksualnie”. W ciągu mego już dosyć długiego życia (w tym roku kończę 78 lat) mieszkałem na terenie kilku parafii i byłem zaprzyjaźniony z dwoma zgromadzeniami zakonnymi. I nie znam żadnego tam skrzywdzonego. Więc nie każdy. Znałem natomiast takiego kolegę, który był nachalnie molestowany przez nauczyciela WF w szkole podstawowej, p.