Naród wyróżnia się wśród innych językiem, historią, obyczajem, poczuciem wspólnoty. Poczucie wspólnoty budowane jest m.innymi znajomością wydarzeń z własnej historii i ważnych dzieł ojczystej literatury. Dziadkowie, rodzice i dzieci powinni znać treść co najmniej kilku tych samych powieści i poezji oraz potrafić wspólnie zaśpiewać kilka pieśni – bo to buduje i utrwala poczucie wspólnoty. Bez tego naród nie istnieje. Czy o tych oczywistych oczywistościach pamiętają twórcy programów nauczania?
W mediach znowu pojawiają się informacje, iż Polska wzmocni naszą flotę wojenną kilkoma okrętami podwodnymi. Uważam to za bardzo zły pomysł. Jestem oczywiście za wzmacnianiem siły naszej floty – ale nie o okręty podwodne. II Wojna światowa wyraźnie wykazała, że Bałtyk jest dla nich za płytki. Nie odnotowano ani jednej akcji bojowej z ich udziałem – za wyjątkiem dramatycznej ucieczki ORP „Orzeł” nocami z Bałtyku na Morze Północne. Dziś można śledzić ich ruchy pod wodą i ustalić położenie nie tylko przy pomocy samolotów, ale i dronów.
Powszechne oburzenie we Francji, Niemczech oraz w kręgach rządzącej Polską koalicji wywołała wypowiedź byłego Prezydenta USA, iż jeśli zostanie wybrany, to odmówi obrony tych państw, które nie troszczą się o własną – czyli tych, które nie wydają na swoją obronę uzgodnionych wspólnie sum. Nie rozumiem tego oburzenia. Pakt obowiązuje w obie strony. Trzeba, by szefowie rządów Francji i Niemiec wytłumaczyli się z lekceważenia wspólnych ustaleń, zanim zaczną głosić pretensje do Donalda Trumpa. Polska swoje zobowiązania wypełnia.
Nowa władza chce radykalnie ograniczyć program nauczania oraz zlikwidować prace domowe. Krytycy straszą, że pokolenie niedokształconych nie zdobędzie środków utrzymania. Chciałbym uspokoić. Po pierwsze – dziś „dzieci”, zwłaszcza synowie zostają na utrzymaniu mamusi i tatusia do ponad 30ego roku swego życia. Po drugie – kto robotny – zawsze może „dorobić” na zbieraniu szparagów Niemczech lub na dorywczej pracy na plantacjach winorośli we Francji, a nawet na Węgrzech. Do tego wykształcenie nie jest konieczne – wystarczy chęć do pracy.
Na przesłuchania przez komisję działającą po przewodnictwem Dariusza Jońskiego nie da się patrzeć. To po prostu festiwal chamstwa – bo z p. Przewodniczącego wzór biorą członkinie i członkowie komisji.
PSL w „miłosnych uściskach” Donalda Tuska coraz bardziej się kompromituje. Waldemar Pawlak został wysłany do Moskwy, by podpisać najgorszy w dziejach kontrakt energetyczny uzależniający nas od Rosji i na dodatek po rekordowo wysokich cenach. Obecny Prezes, p. Kosiniak-Kamysz podnosił Polakom (a zwłaszcza Polkom) wiek emerytalny. Teraz został obciążony sprawami obronności. Ciekawe, jakie świństwo chce Pan Premier zrobić Polakom i Polsce za pośrednictwem PSLu?
Niektórym ze zwolenników PiSu trudno uwierzyć, że Tusk i jego ekipa „jadą po bandzie”, a popularność im nie spada. Mają nawet notowania wyższe niż w dniu wyborów. Nie warto się tym denerwować. Jeszcze trwa „miodowy miesiąc” władzy. Pan Premier bardzo sprytnie go przedłuża słodkim głosem, pełnym miłości do całego świata obiecuje … wykończenie przeciwników. Ten stan nie będzie trwał wiecznie. Rzeczywistość w końcu „zawyje”. Ale jeszcze nie teraz.
PiS powinien zmniejszyć natężenie swoich reakcji na działania wykonawców polityki Tuska. Owszem, powinien je odnotowywać i krytykować, ale bez angażowania całości swego potencjału. Przyjdzie czas na „odwzajemnienie "polityki miłości" w skali 1:1. Tymczasem powinien skoncentrować na wyborach samorządowych i europejskich.
Pojawiają się protesty, a nawet kpiny kwestionujące określenie przymusowego karmienia Mariusza Kamińskiego w czasie przetrzymywaniu go w więzieniu jako „tortur”. Najwięcej do powiedzenia mają ci, którzy tego nie doświadczyli. Andrzej Słowik i ja doznaliśmy tej brutalnej praktyki. Opisałem to dokładnie w mojej książce „Zapis protestu” wydanej w Polsce w podziemiu i w londyńskim Aneksie.
