Wiesław Chrzanowski

Wiesław Marian Chrzanowski (ur. 20 grudnia 1923 w Warszawie) – polski profesor nauk prawnych, adwokat, żołnierz Armii Krajowej, powstaniec warszawski, polityk, twórca ZChN, poseł i marszałek Sejmu I kadencji, senator IV kadencji, minister sprawiedliwości i prokurator generalny w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego.

Ukończył w 1945 studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Uzyskał następnie stopień naukowy doktora i doktora habilitowanego nauk prawnych oraz tytuł profesorski.

W czasie II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej (między innymi w powstaniu warszawskim). Był wtedy żołnierzem batalionu "Harnaś". Działał w konspiracyjnych organizacjach o orientacji niepodległościowej, m.in. w Stronnictwie Narodowym i Młodzieży Wszechpolskiej.

W latach 1948-1955 więziony przez władze komunistyczne. W czasach PRL współpracował z prymasem Polski, kardynałem Stefanem Wyszyńskim. Pracował jako wykładowca prawa i profesor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. W 1980 został doradcą NSZZ "Solidarność", był współautorem statutu związku. W 1981, po 21 latach odmowy wpisania na listę, został dopuszczony do wykonywania zawodu adwokata. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski odznacza Wiesława Chrzanowskiego Orderem Orła Białego Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej Aleksander Kwaśniewski odznacza Wiesława Chrzanowskiego Orderem Orła Białego

W 1989 był jednym z założycieli Zjednoczenia Chrześcijańsko-Narodowego, do 1994 pełnił funkcję prezesa zarządu głównego tej partii. Od 12 stycznia 1991 do 23 grudnia 1991 obejmował urząd ministra sprawiedliwości i prokuratora generalnego w rządzie Jana Krzysztofa Bieleckiego. W wyborach parlamentarnych w 1991 został wybrany na posła w okręgu Lublin z listy Wyborczej Akcji Katolickiej. W Sejmie I kadencji zajmował stanowisko marszałka Sejmu. W 1992 jego nazwisko znalazło się na tzw. liście Macierewicza, w 2000 Sąd Lustracyjny uznał, że Wiesław Chrzanowski nie był agentem SB[1]. W latach 1997-2001 zasiadał w Senacie IV kadencji, wybrany z listy Akcji Wyborczej Solidarność w województwie lubelskim. W 2001 wycofał się z polityki i nie ubiegał się o reelekcję. Wiesław Chrzanowski, abp Józef Życiński i Władysław Bartoszewski (Kraków, 12 lutego 2007) Wiesław Chrzanowski, abp Józef Życiński i Władysław Bartoszewski (Kraków, 12 lutego 2007)

3 maja 2005 został odznaczony przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego Orderem Orła Białego. W maju 2007 prezydent Lech Kaczyński powołał go do kapituły tego orderu[2]. 24 maja 2007 Rada Miasta Stołecznego Warszawy przyznała mu tytuł Honorowego Obywatela.