Witold Kowalczyk

Jest jeden element łączący wszystkie para polityczne koterie w Polsce. Jak Jaruzelski socjalizmu - bronią (u siebie) wykazywanych nadużyć lewicy: obszarów moralnych i księgowych, że tak powiem, miejsca głównej walki z postkomuną i jej parobkami są niedostrzegane we własnych szeregach.

Nieprawdopodobny obraz barbarzyństwa, jaki możemy poznawać w związku z identyfikacją (ekshumacją) ofiar katastrofy polskiego samolotu pod Smoleńskiem w 2010 roku, zwraca uwagę na kilka istotnych problemów.

Nie! Nie będę odnosił się do skandalu, jaki ma miejsce w związku z faktem ujawnienia przez małżonkę skandalicznej wypowiedzi – zachowania się męża. Nie przedstawię co najmniej jednego faktycznie zaistniałego pozbycia się ślubnej, poprzez zapędzanie jej do psychiatryka po to, aby związać się z nieślubną. Jedno wiem. Małżeństwo to związek na śmierć i życie – jeśli tak się do niego przyłożyć będzie zapłata, będzie satysfakcja z dobrze wykonanego zadania.

Widzimy, na co dzień widzimy, kolejne burzenie kolejnych domków z kart. Właśnie padł Festiwal Piosenki w Opolu. To oczywiście dobrze, że główny polityczny przekaz - zapamiętany, jako „Gruba Kreska” realizuje się tak - jak powinien zaraz po tym jak został wypowiedziany. W naturalny sposób upadają projekty PRL-owskie. Tym razem należy je witać z nadzieją, bo nie mamy, kolejnych zaszufladkowanych – nie ma nowej ekstremy; nie ma opozycji demokratycznej. Są wyrodne dzieci i ich tańce – zatańczyli na śmierć Festiwal w Opolu.