Publicystyka

Przepraszam za ewidentnie osobistą refleksję (zapraszam koleżanki i kolegów do takiej), ale uważam ją jako konieczny element budowania niekomercyjnej tożsamości naszej pracowniczej wspólnoty. W energetyce pojawiłem się w kwietniu 1985 roku. W 1986 komunistyczna służba bezpieczeństwa przetasowała personalnie kierownictwo RE Piotrków (SOR Energetyk). Szybko odnalazłem bratnie dusze w nowym miejscu pracy. To czas powolnego acz konsekwentnego przekierowania mojego głównego zaangażowania w podziemnym codziennym życiu tamtego czasu.

Miniony rok jest czasem dynamicznych działań organizujących terenowe struktury KSE “Nazaret”.
Przeobrażenia dotyczą powoływania Oddziału Terenowego Katolickiego Stowarzyszenia Energetyków “Nazaret” w Łodzi.
Utworzenie lokalnego oddziału dokonało się w szczególnym roku - stulecia objawień fatimskich.

Msza święta: Eucharystia energetyków łódzkich; od stolicy województwa - od jednego z miejsc lokowania się PGE (Polskiej Grupy Energetycznej); PGE, GiEK znajdziemy w Bełchatowie. Do energetyki podpinam swoje spostrzeżenia dlatego, że: obchodzimy w PGE jubileusze, sam od 32 lat jestem zawodowo związany w energetyką - od tylu lat służę jej. Te kilka akapitów - to mój udział w świętowaniu i reflektowaniu z szerszym niźli PGE przekazem.

Po raz nie wiem, który (ca 25 lat – „pielgrzymowanie” energetyków po kraju w ramach pracy w duszpasterstwie zawodowym”) jest mi dane dotknąć – poczuć Polski w jej arystokratycznym, elitarnym pochodzeniu – jestem u Sióstr Franciszkanek Misjonarek Maryi - Łabunie w pałacu Zamojskich. Tu wtrącę, czego pewnie na co dzień nie sięgamy – majątki, pałace, które pozostały po polskiej arystokracji, a które są w posiadaniu Kościoła Katolickiego, spełniają funkcje polskiej spuścizny. Więcej.