IV konspiracja

W czasie przemówienia w polskim Parlamencie Przewodniczący Parlamentu ukraińskiego wspomniał o rzezi wołyńskiej. Powodem była 80 rocznica tych wydarzeń, w wyniku których miała zostać wymordowana ludność polska zamieszkująca tereny Wołynia i Podola. Celem tej czystki etnicznej, zbrodni ludobójstwa, było osiągnięcie sytuacji sprzyjającej utworzeniu niepodległej Ukrainy. Wzorem była czystka dokonana przez Turków na ludności ormiańskiej w czasie I wojny światowej, dokonanej dla „oczyszczenia” Anatolii z „obce etnicznie ludności”. Tamto ludobójstwo dało pożądany wynik.

Wezwany (sobie narzuconym przed XXX lat) obowiązkiem pamięci uczestniczyłem w nabożeństwie przejścia młodego Piotra na wieczny odpoczynek. Świadectwo jakie wystawił ksiądz celebrans o osobie młodego katolika; słowo list Taty 18 latka, którego pożegnaliśmy po tej stronie życia to szczyt ojcowskiej pokory, mądrości; religijnej nadziei.

W związku z agresją Rosji na Ukrainę niektórzy publicyści snują marzenia o „przywróceniu jagiellońskiej idei wspólnego państwa Polaków, Ukraińców i Litwinów” a w przyszłości „być może także Białorusinów. To nie jest dobry pomysł. Zarówno Litwini jak i Ukraińcy przeżywają czas „odrodzenia swojej państwowości”. Litwini z trudem tłumią lęk przed „polonizacją” – stąd m.in. ich niechęć do polskiej pisowni nazwisk polskiej mniejszości oraz do funkcjonowania polskich szkół. Ukraińcy w marzeniach o własnym państwie dali się nakłonić do ludobójstwa w latach 1940 na ludności polskiej.