Majdan

Końcówka lat 90. XX w. to czas dramatycznej klęski tzw. „azjatyckich ty­grysów”. Kraje Azji Południowo-Wschodniej, które dotąd były przedmiotem powszechnego po­dziwu i wzor­cem dynamicznego wzrostu, znalazły się w kryzysie wyniszczającym ich gospodarki. Poś­piesz­na tymczasowa diagnoza instytucji międzynarodowych wskazywała na nadmierne defi­cy­ty w handlu zagranicznym. Zalecana przez nie polityka „naprawcza” odwoływała się do „te­orii dwóch sald”.

Jeszcze dłuższe zadanie o nowym zjawisku występującym pod jednym szyldem „Obrońcy”. Zjawisko – dość masowy ruch porównuję do sowieckiego majstersztyku antyamerykańskiego, w czasie i po wojnie w Wietnamie. Mowa o światowym ruchu Hipisowskim. Jak wiemy towarzystwo w większości poszło do ziemi przez narkotyki i gorzałkę. Ruski jak Żyd: pogonił u siebie hipisów tak jak Żyd u siebie komunistów. A Wietnam - po cichaczu, współpracuje z USA. Można (w Polsce) zobaczyć dziadków w większości antypisowscy i co dzień głupsi. Ofiary znaczonej mamony.

Do meritum.

Mamy w tym roku świętować setną rocznicę Bitwy Warszawskiej. Raczej: sytuacji politycznej z tamtego czasu, masowe środki przekazu nie przekażą - choć koronowirus nowe rzeczy robi. Na sztuki masowe środki przekazu, wskazują chorych i umarłych. Jakiś szaleńczy bieg znikąd do nikąd. Uczepili się tej choroby jakoby była jedyną, jaka nas przetrzebia. Taki znak czasu. Powinniśmy być informowani, jak epidemia ma się do ogólnej umieralności podatników. To, co się dzieje to przeganianie trzody.