Paweł Sztąberek

Premier Donald Tusk nie traci dobrego samopoczucia. Wytłumaczeń może być kilka: albo daje w kanał, albo „rżnie głupa”, albo też sam jest „rżnięty” przez otaczających go bajkopisarzy. Nie wykluczałbym tego ostatniego wariantu, w połączeniu z pierwszym. Człowiekiem oszołomionym jakimiś środkami rozweselającymi łatwiej kręcić.

Wszystkim, którzy debatują w Sejmie nad budżetem państwa, warto przypomnieć podstawową prawdę: środki składające się na budżet to nie są pieniądze pochodzące z czarodziejskiego kapelusza, lecz jest to dochód wypracowany przez każdego Polaka. Im budżet większy, tym mniej pieniędzy pozostaje w kieszeniach ludzi. Ani były już minister finansów Jacek Rostowski, ani jego następca Mateusz Szczurek nie są żadnymi bajkowymi czarodziejami, lecz co najwyżej aspirantami sztuki czarowania tłumów i specjalistami od opowiadania bajek o tym, jakie to cuda czekają Polaków w przyszłości.

Jaka recepta wydawać by się mogła najwłaściwsza dla gospodarki kulejącej od nadmiaru socjalizmu? Logika podpowiada, że powinien to być wolny rynek, kapitalizm, więcej wolności gospodarczej i mniej etatyzmu. Niestety, logika nie jest ulubioną dyscypliną polityków. Dla nich, recepta na kryzys brzmi: jeszcze więcej socjalizmu.