Prasa

Wszystkim, którzy debatują w Sejmie nad budżetem państwa, warto przypomnieć podstawową prawdę: środki składające się na budżet to nie są pieniądze pochodzące z czarodziejskiego kapelusza, lecz jest to dochód wypracowany przez każdego Polaka. Im budżet większy, tym mniej pieniędzy pozostaje w kieszeniach ludzi. Ani były już minister finansów Jacek Rostowski, ani jego następca Mateusz Szczurek nie są żadnymi bajkowymi czarodziejami, lecz co najwyżej aspirantami sztuki czarowania tłumów i specjalistami od opowiadania bajek o tym, jakie to cuda czekają Polaków w przyszłości.

Groźne stają się wady 
nowego ustroju, czyli nieudolnie rządzonego 
i zależnego od Zachodu państwa opiekuńczego, 
które to państwo aprobują wszystkie partie parlamentarne i większość ogłupionych obywateli
– zauważa publicysta.

Wszystkim mówię – i tym się szczycę – że staram się (i to akurat mi się udaje) zachowywać niemal absolutną neutralność w sprawach międzypaństwowych. Polityka zagraniczna powinna być realna – czyli zupełnie chłodno prowadzona. W polityce zagranicznej nie ma miejsca na miłość czy nienawiść – państwa nie mają przyjaźni (ani wrogości…), tylko interesy.

W sprawie warszawskiego referendum, choć zagłosowałem za odwołaniem HGW, moja postawa była ambiwalentna. Bo zastanówmy się co by się zmieniło, gdyby do władzy w Warszawie doszedł na przykład PiS. Czy zmniejszyłaby się liczba urzędników? Ależ skąd. Wręcz przeciwnie. W pierwszym okresie na pewno by się zwiększyła, bo przecież przyjęto by swoich, a sporo czasu by upłynęło zanim zdołano by oczyścić urzędy z PO (zwolnienia chorobowe, macierzyńskie, procesy przed sądami pracy itp. itd.).