Jerzy Kropiwnicki

Dowiedziałem się, że Jan Pietrzak został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski. Nie wiem, jak się to stało, że nie zauważyłem tej wiadomości. Bardzo się cieszę, że wreszcie został doceniony. To człowiek wielce zasłużony dla naszej kultury narodowej i wielki patriota. Był założycielem słynnego w latach 1960ych studenckiego kabaretu „Hybrydy” – prawdziwej „wylęgarni wielkich talentów scenicznych”. Później założył kolejny kabaret „Pod Egidą” – jeden z tych które formowały kulturalne życie naszej stolicy na przełomie lat 60ych i 70ych ubiegłego stulecia.

7.listopada minęła „okrągła”, bo 105. Rocznica Wielkiej Socjalistycznej Rewolucji Październikowej. Za PRLu była to rocznica bardzo ważna. Wprawdzie nie było dnia wolnego, ale były obchody z czerwonymi flagami na ulicach i akademiami „ku czci” w szkołach. I oczywiście pełno kłamstw i pominięć. Najbardziej bezczelnym było to, że to owej rewolucji Polska zawdzięcza niepodległość. Bolszewicy byli mistrzami propagandy. Owszem deklarowali prawo narodów do samostanowienia ale zbrojnie tłumili wszelkie aspiracje różnych narodów w tym względzie.

Jacek Saryusz-Wolski to jeden z najwybitniejszych znawców problematyki UE i integracji europejskiej w szerokim tego słowa znaczeniu. Zajmował się tymi problemami naukowo na UŁ jako jeden z pierwszych w Polsce. Pracował w instytucjach rządowych w okresie „przedakcesyjnym” – był szefem rządowego Biura Integracji Europejskiej oraz Ministrem ds. Integracji. I Założycielem Instytutu Europejskiego w Łodzi Jest europosłem od pierwszej naszej tam kadencji. Był wiceprzewodniczącym klubu europejskiej chadecji.

To on mnie odnalazł. Kościół salezjanów p.w. św. Teresy był przez pewien czas kościołem parafialnym rodziny mojej żony. Teraz już granice parafii są inne. Po wyjściu z więzienia unikałem tego kościoła i chodziłem „do Jezuitów” na ul. Sienkiewicza, na Msze za Ojczyznę. Salezjanie łódzcy w czasie stanu wojennego „zachowali rozwagę” i z tej rozwagi nie uczestniczyli w modlitwach w intencji więźniów prowadzących głodówkę w więzieniu hrubieszowskim. Mówiono, że to zapewne dlatego, że w obrębie parafii mieściły się „bloki milicyjne” oraz szpital MSW.