Maciej Marian Giertych (ur. 24 marca 1936 w Warszawie) – polski polityk, poseł na Sejm IV kadencji, od 2004 deputowany do Parlamentu Europejskiego, profesor dendrologii (fizjologia drzew, genetyka populacyjna drzew leśnych), autor przeszło 200 publikacji naukowych z tego zakresu, od 1970 członek Komitetu Nauk Leśnych PAN.
Syn Jędrzeja Giertycha, ojciec Romana Giertycha.
Od 1945 do 1962 przebywał na emigracji. W czasach szkolnych i studenckich działał w harcerstwie, w latach 1953-1954 był p.o. hufcowego hufca szkolnego Białowieża, a w latach 1955-1958 drużynowym drużyny szkolnej w gimnazjum O. Marianów w Henley k. Oksfordu. Od 1954 do 1958 odbył studia leśne na Uniwersytecie w Oksfordzie (licencjat i magisterium), gdzie założył Polish Students Club (Klub Polskich Studentów) i szkołę sobotnią języka polskiego przy polskiej parafii w Oksfordzie, w której uczył w latach 1955-1958. W latach 1958-1962 działał w Polskim Klubie Studentów na Uniwersytecie Toronto, był redaktorem biuletynu klubu (PSC Bulletin), w Toronto uzyskał stopień doktora (PhD).
Po powrocie do kraju podjął pracę w Instytucie Dendrologii PAN w Kórniku pod Poznaniem. W 1970 uzyskał habilitację z genetyki drzew na Akademii Rolniczej w Poznaniu, w 1981 został profesorem nadzwyczajnego, a w 1990 profesorem zwyczajnym. Pisywał w prasie ("Horyzonty", "Opoka"), zajmował się kolportażem w środowiskach narodowych emigracyjnej m.in. książek wydawanych przez Jędrzeja Giertycha. Między rokiem 1976 a 1993 wykładał genetykę populacyjną na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W latach 1986-1989 był członkiem i wiceprzewodniczącym Rady Prymasowskiej. W 1987 na zaproszenie papieża uczestniczył jako świecki audytor w pracach Synodu Biskupów nt. roli laikatu w Kościele i świecie. Współuczestniczył w przygotowaniu materiałów na tym Synodzie do adhortacji apostolskiej "Christifideles laici" ogłoszonej 30 grudnia 1988 przez Jana Pawła II.
W latach 1986-1989 był członkiem Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej Wojciechu Jaruzelskim, która była bojkotowana przez opozycję związaną m.in. ze środowiskami NSZZ "Solidarność" i Znaku. Przestrzegał w niej przed rozluźnieniem polskich więzów z ZSRR, a konkretniej ze wschodem i zagrożeniem zachodnioniemieckim. Krytykował wówczas KOR-owski odłam opozycji solidarnościowej (z Jackiem Kuroniem i Adamem Michnikiem) jako "służący niepolskim interesom".