Jerzy Kropiwnicki

W mediach ogłoszono radosną nowinę, ż Polska zamówiła nowoczesne łodzie podwodne. Zdumiało mnie to. Owszem, jestem za odbudową siły polskiej marynarki wojennej i cieszę się z każdego nowoczesnego okrętu wyposażonego w rakiety, działa, miny, torpedy... Z każdej nowej korwety, stawiacza min, kutra torpedowego. Z każdej jednostki „nawodnej”. Co do łodzi podwodnych – mam daleko idące wątpliwości. Nasza przedwojenna „flotylla podwodna” w ogóle na Bałtyku nie walczyła. Owszem, wzmocniła siły morskie Wielkiej Brytanii i walczyła na M. Północnym i na Atlantyku.

Skończył się rok szkolny i jak zwykle w mediach wezbrała potężna fala informacji i komentarzy na temat przebiegu egzaminów końcowych, systemu nauczania i sytemu oceniania oraz wyników osiągniętych przez uczniów. Jak zwykle pojawił się też temat „świadectw dla osiągających bardzo dobre wyniki”. I jak zwykle pojawiły się w wypowiedziach bardzo wielu dziennikarzy i (niestety) także nauczycieli CZERWONE paski na świadectwach. Chyba mają coś ze wzrokiem? Bo przecież paski są BIAŁO-CZERWONE. Szczególny przypadek daltonizmu czy trwałe przywiązanie do czerwonego?

Przez długie lata powszechnie uważano Platformę Obywatelską za formację „postsolidarnościową”, stworzoną przez dawnych działaczy NSZZ „Solidarność” i Niezależnego Zrzeszenia Studenckiego. Jak to się stało, że stopniowo coraz częściej robią w niej kariery działacze SLD wysokiego szczebla (jak np. Arłukowicz i Joński)? Jak to się stało, że „na plecach” Jerzego Buzka, Przewodniczącego I Krajowego Zjazdu NSZZ „S”, aktywnego w antykomunistycznym podziemiu, Premiera „Solidarnościowego” rządu, do Parlamentu Europejskiego z sukcesem wystartowali trzej premierzy z SLD?

15 lat trwał proces przeciw funkcjonariuszom więzienia w Barczewie oskarżonych o stosowanie represji w stosunku do więźniów politycznych. Spośród trzech „szczególnie zasłużonych” do końca procesu dożył tylko jeden – zastępca komendanta, szef ochrony, szef opresyjnego oddziału XIV , na którym przetrzymywani byli w bardzo złych warunkach (o nich napiszę przy innej okazji) więźniowie polityczni – przywódcy NSSZ „Solidarność” i Konfederacji Polski Niepodległej. Ów funkcjonariusz-kapitan służby więziennej był jednocześnie zatrudniony na „niejawnym etacie” w Służbie Bezpieczeństwa.