Nie spotkałem pani Ani w swej pracy, a raczej raczej postawie ani w Piomie, ani później. Owszem. Przewinąłem się kilka razy koło Świętej Pamięci Anny Czapczyk – wiedziałem o asekuracji w związku z Jej Tatą.
Polityka - matka mądrości, której służę od zawsze, od 18. roku życia - listu do taty, w którym wyłożyłem swego rodzaju swoje proroctwo, nie mając wtedy zielonego pojęcia o tym, że podświadomie wygłaszam życiowy program, dewizę. Dziś wiem, że to przyrodzona pozycja. Otrzymałem taką zdolność, świadomość, wraz z poczęciem, z pochodzeniem od Kowalczyków i Króli. Dokładnie do łba na co dzień w domu ugruntowało i to w formie młodzieńczego buntu moją późniejszą drogę życia. List: to było pożegnanie z domem, z tatą.
Jeszcze w tej kończącej się kampanii prezydenckiej 2020, na okoliczność prasowego briefingu pana Gowina. Jak nie raz pisałem, wszystko, słownie wszystko podporządkowałem swej przyrodzonej postawie, (co w czasie wychodziło) a realizowało się antykomunistyczną postawą; w istocie było i jest przyrodzoną po przodkach służbą Bogu i Ojczyźnie. Nie jest to żaden akt wyniosły, a trudna, prosta żmudna robota w wolontariackim jak dziś powiemy duchu. Takich są miliony... forma ich budzenia jest zła, a wyraża się w kilku epitetach, których tu nie przywołam.
Ten supermodny epitet – bon mot zasługuje na komentarz. Mam osobiste doświadczenie w tym temacie. Pisałem o moich niewypowiedzianych pretensjach do dziadka. Tacie też się zdarzało. Okazało się, że to Maciej (Maciosek) nasz ustalony protoplasta tak się odnosił do tych ziomków, którzy w przeciwieństwie do innych nie przychodzili do niego z prośbą o pracę, a po pieniądze. Taka dziewiętnastowieczna komuna. Mowa o “Dziadostwie”. Od małego wiedziałem, że Kowalczyki to "bogate ludzie" i, że z tego względu niektórym to nie na rękę. Od dziecka tato wpajał nam honor, uczciwość, pracowitość.
W tych dniach, w dniach drugiej odsłony próby odzyskania pozycji przez wyrodne dzieci III RP wybuchł medialny seans w związku ze zdjęciem listy przebojów programu trzeciego polskiego radia. Problem wskazałem tutaj, merytorycznie wskazał go np. Piotr Lisiewicz. Koniec i kropka.
No cóż. Kolejny temat, zjawisko, którego nie mogę pominąć. Dodałem rok protestu z tego względu, żeby uzmysłowić pewną rzeczywistość, która pozostała, pomimo lat i która jak w tzw. polityce ani myśli ustąpić.
Henryk wskazał nam istotę naszej historycznej, społecznej, politycznej pozycji w kraju. Tak więc Piotrków Trybunalski tak ma, powie o tym historyk, powie współczesny mieszkaniec. Da świadectwo.
Nie pamiętam, praktycznie jeszcze za piotrkowianie.pl apelowałem do swojego koleżeństwa, współpracowników, aby zapisywali w odpowiednich tagach swoje uwagi, wspomnienia, dokumenty. Jeszcze się nie doczekałem, ale kilka jest.
Św. Franciszek Salezy, patron dziennikarzy, w swej koncepcji doskonałości argumentował, że „doskonałość polega na zwalczaniu niedoskonałości”
przekonując „ niech nas nie niepokoją nasze niedoskonałości, bo nasza doskonałość polega na ich zwalczaniu; a nie możemy ich zwalczać, gdy ich nie widzimy, ani pokonać, gdy ich nie spotykamy”.
Bon mot o zjawisku, które zawsze nas cementowało (konspiracja może bardziej bezinteresowny wolontariat), które wychodziło ponad podziały, przyrodzone przymioty, że przysłowiowego księdza i złodzieja przywołam... wskazuję (od lat) jako nasz narodowy zew, któremu zawdzięczamy swoje istnienie – trwanie.
Pominę tu naszą historię: powstań czy Polskiego Państwa Podziemnego. Podziemie lat 80 XX w., o którym mam dużo do powiedzenia... o ludziach: działaczach, o ich rodzinach...
Żyjemy obecnie w czasie zarazy biologicznej jakiej na ziemiach polskich nie pamięta moje pokolenie, które żyło przez dziesiątki lat w czasach zarazy ideologicznej, najpierw czerwonej, a następnie tęczowej.
Życie w czasach zarazy skłania do refleksji nad marnością naszego żywota. Trudno jednak porównywać skutki zarazy biologicznej i ideologicznej, chociaż nie ma wątpliwości, że zejść śmiertelnych w wyniku panowania zarazy czerwonej było nieporównywalnie więcej, niż dotychczasowych zejść podczas zarazy wirusowej, a żadna kwarantanna nie dawała skutecznej obrony przed zarazą czerwoną.
