Pan Kaczmarek zrezygnował z członkostwa w klubie PiS. To honorowe i godne zachowanie napisali. Cóż... ręce opadają. Może by tak jakieś wyróżnienia dla tych, którzy przypadłość Tomasza (i niektórych gatunków) ujawnili. A przy okazji: Poseł to ma honory za to, że zrezygnował z członkostwa w partii politycznej, czy za to, że dalej w balona robi polskiego podatnika i wyborcę – darczyńcę.
Zapraszam do przeczytania informacji dotyczącej "spektaklu" który odbywa się już 22 rok z rzędu.
Komentarzem niech będą załączone w czytanym artykule filmy. Miłego oglądania szczególnie dla "zauroczonych tym "spektaklem".
Jak miło po dniu pracy, czy nawet w miarę możliwości podczas pracy słuchać muzyki płynącej z radia, magnetofonu lub komputera! Nie mogę jednak oprzeć się wrażeniu piękna dawnej muzyki (Bach, Mozart, Beethoven, Chopin, Moniuszko, Haydn, Haendel, Paderewski, Szymanowski, by wymienić tylko niektóre nazwiska) i częstej brzydoty muzyki współczesnej (z pewnymi wyjątkami, bo trudno nazwać twórczość Wojciecha Kilara lub Piotra Rubika brzydką).
Każdego z nas na pewno niekiedy poniosły nerwy i zdarzyło się nam rzucić przysłowiowym mięsem. Nigdy nie było to jednak właściwe. Przypatrzmy się, jak Pan Bóg dyscyplinował i dyscyplinuje ludzi o twardym karku. Nigdy Prorocy, będący Jego przedstawicielami nie używali wulgarnych słów. Słowa mocne, ostre, stanowcze, ba nawet groźby, ale nigdy wulgaryzmy!
A w jaki sposób? Poprzez propagowanie i rozpowszechnienie kultu Opiekuna, a w sensie prawnym poniekąd i Ojca Pana Jezusa. Chodzi oczywiście o św. Józefa, o którym przepięknie wyraził się w książce „Jezus z Nazaretu” Ojciec Święty Benedykt XVI. Stwierdził, że „Bóg Ojciec podzielił się Swoim Ojcostwem ze Świętym Józefem”. Św. Józef bez wątpienia spełnił wzorowo rolę Ojca Rodziny. W prawidłowy sposób bowiem odzwierciedlał charakter i przymioty Boga Ojca. Ocalił przybranego Syna przed utratą życia.
Rozumiem, że lubicie czy nawet kochacie (ale nie uczuciem zarezerwowanym jedynie dla ludzi) swojego szczekającego pupila. Nie jestem natomiast w stanie w ogóle zrozumieć, jak możecie narażać bliźnich na pokąsanie przez niekiedy duże i niebezpieczne zwierzęta. Swoją drogą jestem przekonany (nie wiem, na ile słusznie), że amstafy, pitbule itp. to przeważnie domena tzw. dresów i karków, którzy w ten dziwny sposób próbują się dowartościować.
Co to za prowadzanie psów bez kagańca i smyczy,gdy w pobliżu są ludzie (często małe dzieci lub osoby starsze, które z natury rzeczy nie są tak sprawne)?
Na łamach portalu fronda.pl opublikowany został artykuł Emilii Drożdż „Nie bądź męczennikiem kapitalizmu!”. Ponieważ pojęciem kapitalizmu ludzie posługują się dziś na różne sposoby, nie zawsze przypisując mu właściwe dla niego cechy, warto się na chwilę przy tym artykule zatrzymać. Zwłaszcza, że już na samym wstępie autorka stawia następujące pytanie: „Zastanów się… czy Pan Bóg chce, żebyś pracował w Biedronce?”.
Człowiek chce być coraz lepszy, wiedzieć więcej lub więcej umieć. I dobrze. Okazuje jednak swoją wyższość nad drugim. „Wszystko dla mnie, jestem lepszy od innych”.
Często potrafi rozgrzeszać się ze swych niedoskonałości, krytykuje bliźniego, oczernia go, żeby zmniejszyć jego prestiż. Nie pozwala by ktoś się przy nim wybijał, nie ma litości w stosunku do słabszych lub innych od siebie. „Widzi źdźbło w oku brata, a nie dostrzega belki w swoim” (por. Mt 7,3).
