IV konspiracja

Na początek. Pan Tomasz nie jest jedyną osobą, która mnie zawiodła i w której jednak pokładam polityczne nadzieje, tak jak to było w tym wspomnianym 1992 roku.

Mamy medialne przypomnienie 30. rocznicy pewnej akcji pozyskania pieniędzy i monopolizującej lokalne podziemie radiowe, że tak to nazwę - choć Tomasz nie wychylał się, jak idzie o podziemie przed 1989. Ale - już po tym roku, za SLD owszem był w podziemiu; jak idzie o dalszą asekurację do wydarzeń związanych z Polskim Sierpniem - powrotem podziemnej Solidarności do oficjalnego życia politycznego.

Dzień Matki. W obliczu wszech modnego „kopiuj wklej” także od serca pisanych serdeczności zdań kilka.

Nie dane mi było zapamiętać matkę rodzicielkę - piękną, inteligentną, energiczną; do szaleństwa mnie kochającą. Maiłem 1,5 roku jak w wieku 28 lat życia - odeszła.

O ks. Janie oczywiście słyszałem, jak wielu Polaków, już w latach 1970. Swoim autorytetem chronił młodych opozycjonistów, którzy działali w Komitecie Obrony Robotników. Miał za sobą bohaterską służbę jako kapelan wojskowy w wojnie polsko-bolszewickiej i w Powstaniu Warszawskim.

Inspiracją do tych, poniżej umieszonych zdań jest wejście w nowy etap Kowalczyków po Maciosku – mój Wnuk przekroczył – uzyskał - dojrzałość obywatelską – 18 lat. No. My - z trochę bardziej zaawanasowanym peselem wiemy, że to dojrzale niemowlęctwo i o tym ten tekst. O niemowlęctwie ze starym peselem mającym toksyczny wpływ na młode pesele.