Z wielkim niesmakiem oglądam kolejne komentarze na temat wygłupu niemieckich uczestników „jarmarku” w Gdańsku. Śpiewali ta sławetne „Haili, haila” – pieśń znaną nam z kilku filmów na temat okupacji niemieckiej w Polsce jako radosnej, triumfalnej pieśni niemieckich żołnierzy maszerujących ulicami polskich miast. Najbardziej oczywistą, zdawałby się, reakcją byłoby zwrócenie tym niemieckim głuptasom uwagi, że to rani nasze uczucia i uzyskanie od nich przeprosin – a jeśliby nie przeprosili, to poproszenie ich o opuszczenie Gdańska i Polski. I już.

Patrzę z niesmakiem na księży, którzy w czasie Mszy św. na pl. Św. Piotra w Watykanie nakrywają głowy czym popadnie: jedni bejsbolówkami, inni plażowymi kapeluszami, a jeszcze inni czapeczkami z gazety lub chusteczką do nosa z węzełkami na rogach. Rozumiem – jest upał i ciężko wytrzymać. Ale, czy organizator Uroczystości nie powinien wyraźnie nakazać jakiś rodzaj jednolitego nakrycia głowy duchownych: nie miałbym nic przeciwko, gdyby były to białe bejsbolówki – nawet w wersji „afrykańskiej”, tj. z osłoną szyi na karku. Ale niech będzie przyzwoicie – wszak to Najświętsza Ofiara!

Przytaczam poniżej relację Michała Boronia: https://muzyka.interia.pl/raport-pol-and-rock-festival-2023/news-to-koni...

Jurek Owsiak, zaproszeni goście i niektórzy muzycy biorący udział w Pol'and'Rock Festival wielokrotnie zwracali uwagę, że na imprezie każdy może być kim chce, a miejsce jest symbolem wolności. Nie brak było głosów, że w tej sytuacji niezwykle ważne będą jesienne wybory.

W Rocznicę Wybuchu Powstania Warszawskiego odbyło się szereg wzruszających wydarzeń z udziałem tysięcy warszawiaków na różnych koncertach, uroczystościach oraz milionów Polaków obserwujących te wydarzenia na ekranach telewizorów. I – jak co roku – pokazano Pomnik Małego Powstańca, chłopca w za dużym hełmie i z karabinem. I jak co roku budzi to we mnie protest. Wiadomo, że Komenda Szarych Szeregów przestrzegała zasady, by nieletni harcerze nie dostawali broni. Zajmowali się tzw.

W sobotnim programie TVP 2 „Polskie biesiady” w pewnym momencie wykonana została pieśń „Jarzębina czerwona” – jako polska i ludowa. Tymczasem jest to pieśń radziecka. Owszem ładna, ale program miał być złożony z polskich pieśni ludowych. A skoro już tak, to tylko kroczek, by pojawiła się ulubiona przez Stalina piosenka „Suliko” (też ładna). A na koniec -może wykonać piękną pieśń patriotyczną „Wajna narodnaja” – najlepiej w wykonaniu Chóru Aleksandrowa. Niech się ktoś w publicznej TVP odpowiedzialny za program „Biesiad polskich” zastanowi!

Jerzy: https://jerzykropiwnicki.wordpress.com/

Już kiedyś przywołałem żywot polskich piłkarzy (i innych wybrańców PRL) imprezowiczów ze złotych czasów do których tęsknią obecne traktorzystki i junacy - antypisowcy. Lubański pyta kelnerkę o to czy kolega kadrowicz jeszcze biesiaduje; ta podpitemu piłkarzowi z pierwszej drużyny uczciwie odpowiada pewnie licząc na pomoc - 3 razy przez kierownika - rzecz ma się w restauracji.

Ten Banaś z oryginalną kartą biograficzną podpadł wpierw w związku biznesem para prywatnym co panu do dziś zostało.