Wybory 2019

Nie odniosę się tutaj do wieloletniej okupacji - wielokadencyjnego żerowania na publicznym żołdzie pod przykrywką rzekomych wyborów. Mowa o mandacie posła, radnego czy dożywotniego szefa tej czy innej pokomunistycznej, nie tylko, organizacji np. piłkarskiej. Mam tutaj przyrodzony odruch wymiotny i nic na to nie poradzę.

w kampanii wyborczej 2019 należałoby przedstawiać perspektywę ubruttowienia najniższej pensji o wskazane socjale. O wskazanie szans takiego rozwoju gospodarczego, który to gwarantuje. Nie plątać dobra mieszkańca kraju nad Wisłą z dobrem Polski, bo to jakieś oszołomstwo kubańskich rewolucjonistów. Albo: wyrzucić logo PIS i włożyć PZPR z przeproszeniem, że tak późno połapaliśmy się... Zamiast pomniki Armii Czerwonej budować trzeba było socjal, rozdawać.

witold k

20 sierpnia 2019

To, że pan Schetyna nie znosi opozycji wewnątrz partii – wiadomo od dawna. Skutecznie pozbył się tych (lub ich obezwładnił), którzy mogliby w przyszłości przywrócić Donaldowi Tuskowi przywództwo w Platformie Obywatelskiej. Podjął próbę (okaże się niebawem, czy skuteczną), by wyeliminować konkurencję ze strony przywódców innych sił politycznych na opozycji. „Wessał” Nowoczesną i pozbawił znaczenia politycznego jej przywódczynię. „Przytulił” i odepchnął SLD zmuszając tę formację do walki na granicy progu.

„Cnotę straciła, rubelka nie zarobiła”. Jakoś tak się złożyło, że po raz pierwszy to ironiczne podsumowanie podwójnej porażki usłyszałem kilkadziesiąt lat temu, gdy przyjechałem do Łodzi. Mniejsza o kontekst i adresata, dziś już mniej istotnych niż w r. 1968. Przypomniało mi się dziś, bo „jak ulał” pasuje do sytuacji naszej Pani Prezydent. Jakiś czas temu sformułowałem na blogu opinię, iż angażując się w jednoznaczną działalność polityczną w Komitecie Wyborczym PO-KO (czy pod jaką tam nazwą w końcu Platforma zechce się zarejestrować) działa ona na niekorzyść naszego miasta.