Jerzy Kropiwnicki

Wszyscy komentatorzy zajęli się kretyńskim wyczynem p. pos. Klaudii Jachiry. A co z oceną zachowania Straży Marszałkowskiej, która nie tak dawno zyskała status służby mundurowej i błyska szablami na uroczystościach państwowych przy Grobie Nieznanego Żołnierza? Chyba przechodzili jakieś przeszkolenie dotyczące ochrony budynku w ogóle, a Sali Obrad w szczególności. Tymczasem widzieliśmy całkowitą bezradność – Straż Marszałkowska w swym działaniu ograniczyła się de facto do zapewnienia asysty p. Poseł, gdy ta już wyrzuciła na Salę to, co chciała. Dobrze, że nie kamienie, albo granaty.

Rosja jest tam, gdzie stanęła stopa rosyjskiego żołnierza – taka doktryna była wtłaczana ruskim zarówno w okresie carskiego Imperium jak i w czasach Związku Sowieckiego. I podejmowano „stosowne” działania, by to osiągnąć. Czasem skuteczne „od zaraz”, czasem rozłożone na lata. Chciałbym więc przypomnieć, że Armia Czerwona była w Berlinie jeszcze całkiem niedawno, a Wiedeń opuściła w połowie XX wieku. A Paryż? Owszem byli – po pokonaniu Napoleona. To od niecierpliwych sołdatów restauratorzy nauczyli się, że „bistro” znaczy szybko w obsłudze.

Spóźnienie się o 15 min. już niemal powszechnie traktowane jest jako dopuszczalne, a nawet oczekiwane – jeśli na wyznaczone spotkanie spóźnia się osoba ważniejsza. Coraz częściej nawet bardzo ważne konferencje i służbowe odprawy rozpoczynają się z opóźnieniem – bo „kwadrans akademicki”. Wiele lat temu, gdy byłem studentem „kwadrans akademicki” miał całkowicie odmienne znaczenie. Na uczelniach obowiązywała punktualność w rozpoczynaniu zajęć. Zobowiązani do niej byli zarówno studenci, jak i wykładowcy. Jeśli wykładowca spóźnił się o sekundę dłużej niż 15 min., to zastawał pustą salę.

Zatrzymanie zapłaty - odmowa zapłaty należnej za pracę to grzech wołający o pomstę do nieba. Dwa cytaty z Pisma św. przypomniane też w naszym Katechizmie:

1. "Nie będziesz niesprawiedliwie gnębił najemnika [..] to będzie brat twój, czy obcy, o ile jest w twoim kraju, w twoich murach. Tegoż dnia oddasz mu zapłatę, nie pozwolisz zajść nad nią słońcu, gdyż jest on biedny i całym sercem jej pragnie; by nie wzywał Pana przeciw tobie, a to by cię obciążało grzechem" (Pwt 24, 14-15);