11 Listopada to święto będące symbolem odrodzenia po ponad 120 latach niewoli niepodległego państwa polskiego, w 1990 roku powróciło ostatecznie do kalendarza naszych świąt państwowych. Już klęska Rosji w wojnie z Japonią (1904 – 1905) spowodowała, że w społeczeństwie polskim nastąpił wzrost nadziei na utworzenie w niedalekiej przyszłości niepodległego państwa polskiego.
Sprawa księdza Ireneusza Bochyńskiego z Piotrkowa Trybunalskiego najdobitniej pokazuje, że Polska to kraj całej masy „pożytecznych idiotów”. Nie brakuje ich także po stronie katolików. Macherzy od propagandy z Platformy Obywatelskiej nie muszą się kompletnie wysilać, by cały czas mieć na tapecie tzw. tematy zastępcze.
Są nią „Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny”. Autorem ich polskiego tekstu, pochodzącego z końca XV w. jest Patron Warszawy – bł. Władysław (oryginalnie Ładysław) z Gielniowa, zmarły w 1505 r. Ich tekst uderza przepiękną formą, udanymi rymami, rytmiką strof, bogatą treścią teologiczną dotyczącą zachowania Maryi od grzechu pierworodnego i grzechów uczynkowych. Tradycja uważała, że Godzinki te należy śpiewać wczesnym rankiem.
Czytając Księgę Hioba musimy przyznać, że w cierpieniu nie potrafimy choćby w małej części dorównać Jego postawie.
Kto z nas potrafiłby utraciwszy na skutek nieszczęść i katastrof własne dzieci oraz swój majątek, dorobek całego życia potrafiłby przyjąć postawę Hioba, który powiedział: Pan dał, Pan wziął. Niech będzie Imię Pańskie błogosławione. Albo: nagi wyszedłem z łona mej matki i nagi tam wrócę (tzn. do ziemi).
Niestety nie znalazłem treści wymienionego w tytule pisma, wydawane przez Komisję, a następnie Radę Episkopatu Polski d/s Ekumenizmu od 1967 r. Nie ma też hasła „Biuletyn Ekumeniczny” w Wikipedii. Niemniej znalazłem kilka tytułów artykułów. Mniej więcej mogłem się zorientować w zamieszczanych w piśmie treściach po tytułach tekstów.
Na łamach portalu fronda.pl opublikowany został artykuł Emilii Drożdż „Nie bądź męczennikiem kapitalizmu!”. Ponieważ pojęciem kapitalizmu ludzie posługują się dziś na różne sposoby, nie zawsze przypisując mu właściwe dla niego cechy, warto się na chwilę przy tym artykule zatrzymać. Zwłaszcza, że już na samym wstępie autorka stawia następujące pytanie: „Zastanów się… czy Pan Bóg chce, żebyś pracował w Biedronce?”.
W niedzielę 20 Października odbędzie się już tradycyjna modlitwa różańcowa na ulicach naszego miasta.
Rozpocznie się w kościele Św. Jacka ul. Wojska Polskiego 35 w Piotrkowie Tryb., a skończy w kościele pod wezwaniem Nawiedzenia NMP ul. Śląska.
Wyruszymy o godz. 16.00 i przejdziemy ulicami: Wojska Polskiego, Rycerska, Sieradzka, Rynek Trybunalski, Konarskiego, Pijarska, Krakowskie Przedmieście, Wiślana, Śląska.
Wszystkich zainteresowanych serdecznie zapraszamy, szczególnie tych co jeszcze nie mieli okazji uczestniczenia w tej publicznej modlitwie.
Przystępując do omawiania wad państwa opiekuńczego, należy zacząć od opisu takiego państwa, a przynajmniej od przedstawienia charakterystycznych jego właściwości. Właściwości te bowiem, aczkolwiek w zamierzeniach inicjatorów miały być zapewne zaletami tego politycznego projektu, tzw. „zdobyczami”, stały się jego wadami i to wadami nieusuwalnymi bez zasadniczej zmiany nie tylko samego modelu państwa, ale i kreowanego przez nie, a w każdym razie sprzyjającego wytwarzaniu się pewnego sposobu myślenia.
Człowiek chce być coraz lepszy, wiedzieć więcej lub więcej umieć. I dobrze. Okazuje jednak swoją wyższość nad drugim. „Wszystko dla mnie, jestem lepszy od innych”.
Często potrafi rozgrzeszać się ze swych niedoskonałości, krytykuje bliźniego, oczernia go, żeby zmniejszyć jego prestiż. Nie pozwala by ktoś się przy nim wybijał, nie ma litości w stosunku do słabszych lub innych od siebie. „Widzi źdźbło w oku brata, a nie dostrzega belki w swoim” (por. Mt 7,3).
