Nie uważamy już 9.maja za dzień zakończenia II wojny światowej w Europie. A jednak nadal nosi ono oficjalną nazwę: „Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności”. Tej nazwy – choć zmieniliśmy datę, zgodnie z „naszym zegarem, a nie moskiewskim” – nie potrafiliśmy zmienić przez ostatnie 30 lat. Skąd ta niemożność? Wpływy „resortowych dzieci” we władzach i mediach? Zapewne tak. Służalczość dawnych elit wobec postkomuny i zdrada ideałów NSZZ „Solidarność” przez część inteligencji uwikłanej kiedyś w ścisłą współpracę z komuną? Być może też.
Jak to dobrze, że mamy własny pieniądz. Po pierwsze dlatego, że dzięki temu mamy silny instrument pobudzania (lub wspierania) gospodarki polityką proeksportową w razie takie potrzeby. Takiej możliwości nie miała Grecja, takiej możliwości zazdroszczą nam dziś Włosi. Po drugie – mamy możliwość podejmowania własnych decyzji o wielkości emisji pieniądza w warunkach wyższej konieczności. Członkowie strefy euro takich możliwości nie mają.
Wczoraj p. poseł Włodzimierz Tomaszewski oraz dwaj członkowie władz Porozumienia - p. Arkadiusz Urban i p. Jacek Szczot - zaapelowali do p.Jarosława Gowina i do posłów jego formacji, by zachowali jedność, sojusz w ramach klubu Zjednoczonej Prawicy.
Jest ona zagrożona w związku z różnicami dotyczącymi terminu głosowania w wyborach prezydenckich i zbliżającymi się głosowaniami w Sejmie w tej sprawie. Wszyscy trzej wywodzą się ze środowiska dawnego Chrześcijańskiego Ruchu Samorządowego.
Był to obóz kobiecy, podobóz KL Flossenburg, w którym osadzono ponad 1000 więźniarek różnej narodowości. Atak polskiej jednostki na ten obiekt uratował od śmierci żydówki węgierskie, które niemiecka załoga obozu miała spalić żywcem. Świadectwo wyzwolonych uratowało wyzwolicieli od wyroku skazującego sądu francuskiego, przed którym stanęli oskarżeni przez komunistów. Brygada była w PRLu oskarżana o kolaborację z niemieckimi okupantami Polski.
Rozpoczyna się budowa gazociągu od złóż norweskich przez Danię do Polski. Mogło tak być już 18 lat temu. W rządzie Jerzego Buzka wygrała opinia, że Polska powinna zdywersyfikować (urozmaicić) swoje zaopatrzenie w gaz naturalny tak, by nie być uzależniona od dostaw z Rosji.
Przed obchodzonym zazwyczaj hucznie w PRLu Świętem Pracy w r.1981 w NSZZ „Solidarność” toczyły się spory. No bo – z jednej strony „święto robotnicze”, a z drugiej „komunistyczna impreza”. Kościół nieco wcześniej rozwiązał ten problem sięgając do wzorca z wczesnych wieków ewangelizacji, gdy napełniał chrześcijańską treścią te święta pogańskie, do których lud był przywiązany od wieków. Przypomniano więc, że św. Józef, Opiekun Świętej Rodziny był cieślą – a zatem: ROBOTNIKIEM. No i 1.Maja stało się Świętem Józefa-robotnika. Dla części NSZZ”S” oznaczało to opcję na uroczysty udział we Mszy św.
Wczoraj 29.kwietnia była kolejna Rocznica Wyzwolenia Obozu Koncentracyjnego w Dachau. Przez to miejsce kaźni przeszło 2 794 duchownych, w tym 1773 kapłanów z Polski. Spośród 1034 zamęczonych tam duchownych było aż 799 Polaków – kapłanów, kleryków i braci zakonnych. 43 spośród nich zostało zaliczonych w poczet błogosławionych. Agencja katolicka e-kai przypomniała, że 29 kwietnia, Kościół katolicki w Polsce obchodzi Dzień Męczeństwa Duchowieństwa Polskiego.
Pan Jarosław Gowin podjął b.ryzykowną grę. Nie wiem, czy liczy na spełnienie planu ujawnionego/naszkicowanego przez p. senatora Jana Filipa Libickiego i wybór na Marszałka Sejmu. Oczywiście po wyjściu z koalicji z PiSem i zagłosowaniu przeciw odrzuceniu poprawek Senatu oraz za przesunięciem terminu wyborów Prezydenta RP co najmniej o kilka miesięcy. Obawiam się, że manewr się nie uda. Zabraknie chętnych we własnej partii – zwłaszcza, jeśli PiS zaproponuje aktualnym posłom zachowanie ich miejsc na listach wyborczych po zakończeniu tej kadencji.
Krążą podejrzenia, że jeśli nawet nie było to celowe zakażenie (sądzę, że nie), to mógł się wirus „wymknąć” z laboratorium, w który pracowano nad bronią biologiczną. Jako kontrargument przedstawia się to, że wirus atakuje raczej emerytów niż mężczyzn w wieku poborowym. Rzeczywiście – tyle, że okazuje się bardzo skuteczny w miejscach „skoszarowania”. Np. w wielkich statkach wycieczkowych zabierających po kilkaset pasażerów i członków załogi.
Jeśli historia ma nas czegokolwiek uczyć – tego przede wszystkim, by unikać rad doktrynerów, którzy pragnęliby w Polsce podejmować eksperymenty w polityce gospodarczej wedle recept nigdzie nie stosowanych. Wszak główni „promotorzy” idei liberalnych – Anglosasi po obu stronach Atlantyku – wykazują się wielkim pragmatyzmem w polityce gospodarczej. Zwłaszcza wówczas, gdy PKB maleje a bezrobocie rośnie.
