Jacek Łukasik

Może napiszę kiedyś coś więcej na temat apartheidu (na pewno nie był nazizmem ani nawet faszyzmem). Republika Południowej Afryki mimo charakteru kalwińskiego, protestanckiego miała dla mnie wiele cech pozytywnych: antykomunizm, karalność czynnego homoseksualizmu (a co dopiero jego propagowania – to na pewno powinno być karalne) i pornografii itp.

Może narażę się niektórym pobożnym osobom, ale czuję się zobowiązany zabrać głos w tej sprawie. Większość biskupów niemieckich uchylała się na początku lat trzydziestych od zajęcia wyraźnego stanowiska wobec narodowego socjalizmu (nazizmu). Część z kolei wypowiadała się na ten temat bardzo enigmatycznie i niejednoznacznie. Dzisiaj też brakuje mi wyraźnego zajęcia jednoznacznego stanowiska przez cały (podkreślam cały) Episkopat Polski.

Do tej pory pisząc o aborcji zwracałem uwagę głównie na dobro dziecka. Teraz nieco uwagi poświęcę matkom. Dlaczego ukrywacie, jak wielkim zagrożeniem dla zdrowia, a niekiedy życia matki stanowi tzw. aborcja? To są te dobrodziejstwa, których rzekomo chcecie dla kobiet, a są nimi: nowotwory narządów rodnych, rak piersi, bardzo częsta bezpłodność, syndrom poaborcyjny, który jest bardzo ciężkim zaburzeniem psychicznym? Środki antykoncepcyjne, a raczej wczesnoporonne też mogą skutkować nowotworami, zakrzepami i zatorami. Aborcjoniści, przyznajcie się, że chodzi Wam głównie o forsę!

I nie chodzi mi tu wcale o spoliczkowanie Boniego (w pełni zasłużone), ale o Korwina stosunek do przymusu ubezpieczeń (vide książka „Niebezpieczne ubezpieczenia”). Skąd taka popularność i propagowanie eutanazji pod hasłami rzekomej troski o godne odchodzenie ludzi chorych z tego świata?