W XXX rocznicę Solidarności

Wszyscy wiedzą, o co chodzi, a nie wiadomo, o co chodzi - jak śpiewał artysta. Rzecz o naszym piotrkowskim (polskim) padole w kontekście kolejnych, samorządowych i nie tylko wyborów... o tym jak szybko spauperyzowaliśmy narodowe nadzieje: solidarności, rzeczpospolitej samorządnej, gospodarczej, autentycznej publicznej debaty.

Spór o smoleński krzyż przed Pałacem Prezydenckim wciąż trwa. Coraz częściej nazywany jest już otwarcie walką czy nawet wojną o krzyż. Nie trudno się temu dziwić spoglądając na dwie grupy jego zwolenników i przeciwników, które naprzeciw siebie, wytrwale bronią swoich przekonań na Krakowskim Przedmieściu. I co w tym wszystkim najgorsze, pozytywnego zakończenia tego sporu zupełnie nie widać.

90 lat temu zdarzył się cud. Młode państwo, które walczyło o granice, nagle musiało walczyć również o przetrwanie. Sowiecka Rosja nie miała bowiem zamiaru uzyskać jak najwięcej z polskiego terytorium. Lenin i spółka dążyli do likwidacji Polski, ale także Niemiec, Węgier, Austrii i innych państw. Rewolucja miała stać się ogólnoeuropejską. Na przeszkodzie w realizacji tych celów stanął jednak Józef Piłsudski i naród kraju, który po latach niewoli walczył o niepodległy byt.

Szanowni Państwo! Rodziny Ofiar katastrofy pod Smoleńskiem.

Proszę o przyjęcie moich najserdeczniejszych wyrazów współczucia wobec wszystkich bliskich 96 ofiar tragicznej katastrofy pod Smoleńskiem w dniu 10 kwietnia 2010r.

Nad śmiercią najwspanialszych mądrych, polskich patriotów płacze i boleje cały naród i pozostają w modlitwie naszej.

„Bądź wola Twoja Panie”.

Ta inwokacja nie dopuszcza rozpaczy a koi ból rozstania z ukochanymi.