Każdy, kto choćby przeczytał powieść Bolesława Prusa „Faraon”, nie mówiąc już o historykach – badaczach starożytnego Egiptu, zdaje sobie sprawę, jak ważną rolę w tym kraju odgrywali kapłani pogańskiej religii egipskiej. Stanowili oni grupę mędrców, która oprócz tego, że miała wpływ na losy kraju, to byli oni również nauczycielami młodych pokoleń, doradami ludzi dorosłych, spełniali obowiązki religijne, jako astrologowie mieli wpływ na politykę, a ponadto byli znawcami własnego kraju i sąsiadów.

Niemcy leżą w środku Europy, więc siłą rzeczy oddziaływały i oddziałują na jej dzieje. Trudno zrozumieć dzieje naszego kontynentu bez znajomości historii Niemiec.
Charakterystyczne jest to, że zachodnia granica Niemiec pozostawała stabilna, natomiast wschodnia często przesuwała się na wschód. Na zachodzie I Rzeszy Niemieckiej dominowało wiele małych księstewek, podczas gdy na wschodzie mieliśmy do czynienia z dwoma silnymi organizmami państwowymi: Prusami i Monarchią Habsburską, rywalizującymi o hegemonię w Rzeszy.

Na samym wstępie niniejszego artykułu stwierdzam, że termin „wyzwolenie” nie ma w tym wypadku konotacji politycznej, bardziej psychologiczną z punktu widzenia oswobodzonych więźniów tej fabryki śmierci.
Odwiedzając przed laty Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau Rosjanie – obywatele Związku Sowieckiego stwierdzali czasem wobec wszystkich wobec ówczesnych pracowników tego Miejsca Pamięci z nutą swoistej dumy: „My Was Poliakow oswobodili” (My oswobodziliśmy was Polaków).

Polska obecnie bardzo szybko się ateizuje. Wytworzoną w ten sposób próżnię piewcy niechrześcijańskich tradycji narodowych starają się zapełnić treściami pogańsko – słowiańskimi.
Tymczasem każdy maturzysta z lekcji historii powinien wiedzieć, że nie istniało coś takiego, jak Polska przedchrześcijańska. O pogańskiej religii Słowian wiemy bardzo niewiele.