Na wstępie wprowadzenie.

Wydawane na emigracji „Wiadomości Polskie, Polityczne i Literackie” były kontynuacją przedwojennego tygodnika „Wiadomości Literackie”. Pierwszy numer tego czasopisma wydany pod paryskim adresem nosi datę 17 marca 1940 r. A kiedy Francja stała się kolejnym celem ataku Hitlera w czerwcu 1940 r., w numerze 14/15 z 23 czerwca 1940 r. redakcja czasopisma zamieściła anons o poniższej treści:

Czy Piotr Arkadiewicz Stołypin, premier Rosji w początkach XX w, mógł ocalić Rosję? Odpowiadając najkrócej – niestety nie, bowiem reprezentował interesy klasowe tych sił, które ostatecznie doprowadziły do upadku dawnego porządku niczego w zamian nie oferując poza rozpadem Imperium, któremu ten rosyjski mąż stanu tak silnie starał się zapobiec.

W istocie też rosyjski premier mimowolnie wzmacniał obiektywne czynniki rewolucyjne, które ostatecznie dawną Rosję pogrzebały, co ciekawe zachowując z niej wystarczająco dużo, by przetrwał sam rdzeń Ruskiego Świata.

19 października obchodziliśmy 40 rocznic porwania i zamordowania księdza Jerzego Popiełuszki. Wieczorem gdy wracał z Bydgoszczy, gdzie odprawił swoją ostatnia mszę św. , porwali go przez funkcjonariusze SB razem ze swoim kierowcą Waldemarem Chrostowskim, któremu udało się uciec.
Prawdopodobnie w nocy z 19 na 20 października po torturach zamordowano go, a jego ciało z workiem kamieni wrzucono do Wisły z tamy nad zbiornikiem wodnym we Włocławku.

„Katarzyna II posadziła księcia Stanisława Poniatowskiego na polskim tronie i wcale nie dążyła do przyłączenia Polski do Rosji, a przynajmniej jej ziem „koronnych”.

Ja np. ciągle podkreślam, że ta caryca była zainteresowana podporządkowaniem sobie Rzeczpospolitej, a nie zdobyczami terytorialnymi w przeciwieństwie do króla Prus, Fryderyka II.