Współczesność

Nareszcie. Myślałem, że ten upokarzający dla rządu spektakl nigdy się nie skończy. Pan Premier – bardzo dobry ekonomista-praktyk i wizjoner naszej gospodarki, człowiek grzeczny i taktowny oraz wysoce wykształcony niema, niestety, doświadczenia politycznego. Skręcało mnie ze złości, gdy słuchałem jego żałosnych tłumaczeń dotyczących wynagrodzeń ministrów i jeszcze bardziej żałosnych pomysłów na rozwiązanie problemu. Problemu, który wedle mego przekonania sam stworzył swym brakiem zdecydowania.

Narodowy Dzień Pamięci Polaków Ratujących Żydów. Można nie skomentować kolejnego bon motu: święta podporządkowanego politycznej poprawności z dnia.

Przecież już to przerabialiśmy. Wygląda to na „dobre chęci, którymi wyłożono ściany w piekle”. Zawsze umizgi wobec żydowskiego szowinizmu odwracają się o 180o i wykorzystywane są przez tych, do których je kierujemy.

Zbrodnie sądowe zdarzały się wówczas, gdy sąd skazywał niewinną osobę na tzw. „zamówienie społeczne”. Mróz poczułem na karku, gdy na ekranie TV zobaczyłem sędziego, który tłumaczył, że wyrok na rzekomego gwałciciela i mordercy nieletniej dziewczyny zapadł, „bo była taka presja społeczna”.