Polityka

Po początkowej euforii towarzyszącej podpisaniu z Amerykanami umowy o instalacji w Polsce tarczy antyrakietowej zostały tylko wspomnienia i jak to u nas bywa – setki przeróżnych komentarzy. Nadzieje były wielkie. Począwszy od amerykańskich gwarancji bezpieczeństwa a na prestiżowych planach inwestycyjnych skończywszy. Poczuliśmy się złudnie jednym z największych sojuszników Stanów Zjednoczonych. Wybór Baracka Obamy na prezydenta szybko jednak rozwiał nasze nadzieje.

Dzielny i zasłużony woJOWnik, Janusz Sanocki, od pewnego czasu zwątpił w sensowność naszej pracy. Doszedł do wniosku, że Ruch wyczerpał swoje możliwości, nasze działania stały się jałowe i niewarte solidnego zaangażowania. Jest to bardzo przykra sytuacja i dotkliwa strata, ponieważ cechą osobistą Janusza Sanockiego jest aktywność i obywatelska pasja, a w zdeptanym społeczeństwie polskim są to cechy wręcz na wagę złota. Oczywiście, Janusz Sanocki nie jest pierwszym z grona kiedyś bardzo aktywnych działaczy Ruchu, którzy wycofali się z szerszej działalności.

!7 września w Piotrkowie

Południe, obok klasztoru oo. Bernardynów kilka osób z kwiatami oczekuje na Prezydenta Miasta, oraz posła Antoniego Macierewicza, aby przed pomnikami: Katyńskim, Sybiraków i Nieznanego Żołnierza złożyć wiązanki kwiatów. Wcześniej rondo przy skrzyżowaniu ul. Wyzwolenia z ul. Sulejowską otrzymało imię rotmistrza Witolda Pileckiego. Tam była również młodzież, Prezydent, poseł Macierewicz.

Odmawiając podjęcia uchwały upamiętniającej rocznicę 17 września, większość sejmowa wbiła rdzawy nóż w plecy narodowej pamięci. Od dzisiaj wycofuję wszelki mój żal do Rosji, że nie chce uznać ludobójstwa w Katyniu. Trudno wymagać od Rosji, żeby uznała tę prawdę historyczną, skoro nie chce jej uznać polski Sejm. W Rosji historię Katynia się przemilcza, a w Polsce się ją zakłamuje.