Ostatnie odpowiedzi

Dziesięciolecie Upamiętnienia

Od Breżniewa do Chojniaka

Pomnik na placu Niepodległości w Piotrkowie

Nie różni się od innych rewirów, w których wyścigi szczurów, dominują życie publiczne. Wypowiedź jest oczywiście polityczna – mądra inteligentna. Tyleż warta ile warta jest np. aktywność TP z tegoż Radomska. Co proste, uczciwe, szlachetne jest naiwne. Dlaczego? Bo nikogo nie interesuje sprowadzanie polityki na nogi. Jeden jest uczciwy drugi udaje, że jest. Obserwator nie rozróżni... raz i drugi. Co robi, zostaje w domu. Jego podatki nie zostają w domu… Robią z nimi, co chcą. Wiele razy komentowałem sytuację w Radomsku. Tak jak u nas i wszędzie - idzie o personalne rozgrywanie się nawzajem a nie Politykę.

Można to zmienić. Można. Art. ten jest elementem próby zmiany. Jednak, co nie ubijesz to nie ujedziesz. Mało jednak jest zainteresowanych nad zmianami. Musieliby na wybory chodzić, partie utrzymywać. Legitymować się jawnością, przejrzystością i poddanym być, ocenianym być, np. przez aplikacje na smartfon. Nie byłoby obrywek, handlów pod stołem, czy wiecznym nieprzydatnych pożeraczy diet.

Szanowni Panowie
W Piotrkowie jest bardzo dużo sposobów upamiętnienia wszystkich, którzy walczyli o wolność naszej Ojczyzny. Nie proponujcie niszczenia, jako "Sposobu upamiętnienia".
TO JEST TYLKO POSĄG. Gdy w latach 60-tych przechodziłem obok w drodze do szkoły, posąg nie budził u mnie żadnych skojarzeń komunistycznych. Lubiłem na niego patrzeć. Spytajcie Żołnierzy, czy chcieliby zniszczenia tego posągu. Nie postępujcie jak barbarzyńcy w innych krajach.
Mamy dosyć niszczenia. Na budynku "Szkół Gabor", przy tej samej ulicy, była tablica upamiętniająca pierwszą szkołę z językiem polskim pod zaborem rosyjskim. Był to sukces strajków młodzieży piotrkowskiej w 1905 r. Czemu nie zajmiecie się sprawą zniknięcia tej tablicy?
Czy wykroczeniem tym zajęły się właściwe organa ścigania? Tak (na moje powiadomienie) ale zupełnie nieskutecznie. BRAK KLIMATU W PIOTRKOWIE !!
M.J. T.P.S. ( 1964-69 r)

z całościowym komentarzem (do miejskiego, publicznego, ważnego wydarzenia jakim było namalowanie haseł na pomniku a zwłaszcza jego błyskawicznego usunięcia, nazwanie sprawców wandalami) poczekam.

Poczekam; na reakcje lokalnych działaczy, polityków, samorządowców w szczególności zaś na reakcję organów ścigania.
To było jasne, że aż takie zawłaszczenie - kupczenie życia publicznego PT musi doprowadzać do podobnych reakcji. Zwracam, od lat, uwagę na problem. Ostentacyjnie zawiesiłem projekt "Wielu w jednym celu" aby mógł nastąpić czas refleksji. Piłka jest po stronie przywództwa PROM. Andrzej Kacperek mógłby tu zrobić ważny krok. Czekam na telefon.

Warto zaznaczyć, że poza wymienionymi wyżej "miejskimi" uroczystościami organizowane są w Piotrkowie Trybunalskim "społeczne" uroczystości:

- 27.02. (sobota) godz. 17.00 – wykład Tadeusza Płużańskiego pt. „Żołnierze Wyklęci i ich oprawcy”, siedziba Klubu GP w Piotrkowie, ul. Szewska 3

- 1.03. (wtorek) godz. 17.00 – II Piotrkowski Marsz Pamięci Żołnierzy Wyklętych
Wymarsz z Rynku, przemarsz pod tablicę upamiętniającą Żołnierzy Wyklętych

- 3.03. (czwartek) godz. 11.30 – wykład Sławomira Górskiego pt. „Zrzeszenie Wolność i Niezawisłość” oraz projekcja filmu „Wolność i Niezawisłość. Ostatnia nadzieja” w reż. Sławomira Górskiego, Filia UJK w Piotrkowie, ul. Słowackiego 114/118, bud. „B”, sala 14
*We wrześniu 2015 r. na VII Festiwalu Filmów Dokumentalnych w Gdyni „Niepokorni, Niezłomni, Wyklęci” film zdobył Złoty Opornik - nagrodę główną festiwalu.
Wykład oraz projekcja filmu z udziałem reżysera odbędą się również dla osadzonych w Areszcie Śledczym w Piotrkowie Trybunalskim.

- 3.03. (czwartek) godz. 17.00 – Kino Odkrywców Historii - projekcja filmu „Wolność i Niezawisłość. Ostatnia nadzieja” w reż. Sławomira Górskiego. Spotkanie ze współautorami książki „Wrogowie ustroju”. Represje komunistyczne wobec oficerów Armii Krajowej Okręgu Łódź, dr. Dariuszem Rogutem i Pawłem Wąsem; siedziba Klubu GP w Piotrkowie, ul. Szewska 3

- 4.03. (piątek) godz. 17.00 – Droga Krzyżowa w intencji Żołnierzy Wyklętych. Koncert Bartłomieja Kurowskiego; Kościół p.w. św. Jakuba „Fara” w Piotrkowie

Uroczystości organizują Klub Historyczny im. gen. Stefana Roweckiego „Grota” oraz Klub Gazety Polskiej w Piotrkowie pod patronatem medialnym wmeritum.pl

źródło: epiotrkow.pl - Marsz, droga krzyżowa, koncert - obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Wyklętych w Piotrkowie

No - intencja powstania tej listy osobiście mi imponuje. Realizuje w praktyce postulat któremu służę od niepamiętnych lat.
Nie mam wątpliwości, że każda lista to propozycja nie zamykająca czy w jakiś sposób określająca środowisko. Potrzebna deklaracja osoby. Forma. Do ustalenia. Każda; nie poddająca w wątpliwość chęci przystąpienia do środowiska. np. członkostwo w grupie na portalu "Rodzina Trybunalska"
Co dalej. Myślę że ponowny art mógłby powstać np. Ryszarda (kiedyś już taki popełnił) i dotarcie do wskazanych osób - robocze i perspektywiczne co do jakiejś inauguracyjnej konferencji. Np. pod egidą Dziekana.

https://www.youtube.com/watch?v=49_52ez0Hcw

https://wkrakowie2016.wordpress.com/2016/02/14/rocznica-powstania-ak-pod...

Rocznica powstania Armii Krajowej
pod Wawelem – tam gdzie ma powstać pomnik AK
Kraków, 14 lutego 2016 r.

W związku z obywatelskim projektem prawnym o zmianie ustawy o systemie oświaty w zakresie finansowania nauczania religii pragniemy przypomnieć, że nauczanie religii w szkole wpisuje się w długą historię polskiej edukacji.

Mimo wielu różnych przeszkód, nawet podczas zaborów, religia znajdowała się w wykazie przedmiotów nauczania. Wyjątek stanowi około 30-letni okres w czasie rządów władz komunistycznych w Polsce. Dzisiaj Kościół może bez przeszkód prowadzić nauczanie religii w szkołach. Minęły czasy zmagań o swobodę katechizacji. Wielu z nas pamięta, ile to kosztowało ofiar i odwagi ze strony społeczeństwa katolickiego w naszym Kraju. Poprzez przywrócenie nauczania religii w szkole została naprawiona jedna z krzywd, która spotkała ludzi wierzących w czasach systemu totalitarnego.

1. Szanując opinię obywateli podpisanych pod wskazanym wyżej projektem, należy wziąć pod uwagę wolę kilku milionów rodziców i uczniów, którzy chcą nauki religii w szkołach w obecnej formie i na obowiązujących zasadach. Zgodnie z danymi przekazanymi przez diecezje do Komisji Wychowania Katolickiego Konferencji Episkopatu Polski, w roku szkolnym 2014/2015 w lekcjach religii uczestniczyło ponad 87 % dzieci i młodzieży. Biorąc pod uwagę fakt, iż lekcje religii jako przedmiot nieobowiązkowy są organizowane na życzenie rodziców lub pełnoletnich uczniów, na mocy art. 53 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, należy stwierdzić, że nauczanie religii jest odpowiedzią na rzeczywistą potrzebę obywateli i stanowi poszanowanie konstytucyjnego prawa rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami (art. 48).

2. Finansowanie lekcji religii związków wyznaniowych z budżetu państwa nie tylko nie stanowi naruszenia konstytucyjnej zasady bezstronności władz publicznych, ale jest formą realizowania zasady współdziałania Kościołów i innych związków wyznaniowych oraz Państwa dla dobra człowieka i dobra wspólnego (art. 25 ust. 3 Konstytucji RP).

3. Domaganie się przez autorów projektu ustawy, aby nauczanie religii było finansowane przez Kościół lub rodziców, oznacza w istocie dodatkowe obciążenie rodziców – członków Kościoła, których dzieci uczęszczają na katechezę w szkole. Nie można przy tym zapominać, iż zdecydowana większość podatników w Polsce to katolicy, którzy przeznaczają swoje podatki także na finansowanie szkół.

4. Należy ponadto zauważyć, że nauczanie religii w publicznym systemie oświaty ma miejsce w wielu krajach Europy i jest ono finansowane ze środków publicznych. Regulacje prawne w tej materii przyjęte w prawie polskim odpowiadają zatem standardom europejskim. Nie jest bowiem możliwe świadczenie pracy przez pracownika bez ekwiwalentu w postaci wynagrodzenia wypłacanego przez pracodawcę.

5. Przypominamy, że nauczanie religii, poza wymiarem ewangelizacyjnym, ma także swój szczególny wymiar humanistyczny i kulturowy. Wprowadza bowiem w historię i kulturę, zarówno duchową, jak i materialną Polski i świata. Nie da się bowiem dobrze zrozumieć historii, kultury, literatury, czy sztuki bez znajomości chrześcijaństwa, w tym również tradycji biblijnej Starego i Nowego Testamentu.

6. Nauczanie religii ma także bardzo ważny aspekt wychowawczy. Dzieci i młodzież mają prawo do tego, aby na lekcji religii rozmawiać o swych problemach, dylematach, obawach i radościach. W praktyce uczący religii są osobami zaufania publicznego. Dlatego nie powinno się odbierać dzieciom i młodzieży okazji do rozmowy o wartościach chrześcijańskich w środowisku szkolnym, tym bardziej w tak ważnym dla nich czasie dorastania i kształtowania charakterów. Badania społeczne jasno wykazują, że formacja religijna wyraźnie przekłada się na jakość codziennego życia i pozytywne wybory człowieka. Szkoła „światopoglądowo neutralna” lub „świecka”, z której religię się wyklucza, przeciwna jest fundamentalnym zasadom wychowawczym. Taka szkoła w rzeczywistości zmienia się w szkołę ateistyczną i ateizującą.

7. Dziękujemy katechetom świeckim i duchownym za ich pełen poświęcenia trud nauczania religii, który jest służbą dla młodego pokolenia Polaków. Jesteśmy wdzięczni także władzom świeckim, które – szanując wolę obywateli – troszczą się o właściwą organizację nauczania religii w placówkach oświatowych.

Abp Stanisław Gądecki
Metropolita Poznański
Przewodniczący KEP

Abp Marek Jędraszewski
Metropolita Łódzki
Zastępca Przewodniczącego KEP

Bp Artur G. Miziński
Sekretarz Generalny KEP

Warszawa, 02.02.2016 r.

Informujemy: