Społeczeństwo

Chodzi mnie konkretnie o wypowiedź Piotra Ikonowicza sprzed mniej więcej miesiąca lub wcześniej. Otóż zauważył on trafnie, że wśród pomagających biednym, bezdomnym nie widzi jakimś dziwnym trafem działaczy lewicowych, którzy tak gardłują o tych biednych. Stwierdził, że osobami, które udzielają najbardziej realnej pomocy bezdomnym, czasem mieszkańcom kanałów są siostry zakonne. Plus, dla pana Ikonowicza, że przynajmniej wierzy w to co robi, bo kawiorowa lewica to raczej boi się ubrudzić własnych rączek w służbie biednym.

Jest jeden element łączący wszystkie para polityczne koterie w Polsce. Jak Jaruzelski socjalizmu - bronią (u siebie) wykazywanych nadużyć lewicy: obszarów moralnych i księgowych, że tak powiem, miejsca głównej walki z postkomuną i jej parobkami są niedostrzegane we własnych szeregach.

Nie! Nie będę odnosił się do skandalu, jaki ma miejsce w związku z faktem ujawnienia przez małżonkę skandalicznej wypowiedzi – zachowania się męża. Nie przedstawię co najmniej jednego faktycznie zaistniałego pozbycia się ślubnej, poprzez zapędzanie jej do psychiatryka po to, aby związać się z nieślubną. Jedno wiem. Małżeństwo to związek na śmierć i życie – jeśli tak się do niego przyłożyć będzie zapłata, będzie satysfakcja z dobrze wykonanego zadania.

Nie znam jego poglądów, ale szanuję go, bo jest dobry dla ludzi. Takie zdanie każdy z nas słyszy, a i sam je wypowiada – udziela wiarygodności. Tylko, że… Zachód wychodzący z kultury rzymsko-chrześcijańskiej, w tym Lach, potrzebuje więcej. Potrzebuje świadectwa.

Od zawsze obserwuję pewne zjawisko, pewną rzeczywistość, na pewno ukorzenioną w chrześcijaństwie i jego rzekomych - tak nazwę konkurencjach, tak religijnych jak i anty religijnych. Lewica miała powstać w wyniku umniejszania zwykłego człowieka przez niezwykłego, bo majętnego, bo mającego władzę absolutną. I co? Znamy to.