Na progu IV RP

Jestem jednym z milionów rodaków czekających na odrodzenie się naszej polskiej pozycji w Europie. Jednym z tysięcy nieumaczanych w koteryjne uwarunkowania, a jednocześnie legitymującym się dużym dorobkiem obywatelskiej, samorządowej, politycznej służby. Od takich więcej się wymaga. To więcej - realizuję w kilku formach. Jedną z nich jest ten czy inny komentarz do codzienności.

Antoni Macierewicz, którego środowisko - od zawsze (od Nocnej Zmiany) wyzywało od ministra, znów jest Ministrem - wręczał, w imieniu swoich ministerialnych kolegów, odznaczenia nauczycielom, w gnieździe Maniutkomanii – PROM-u. Rzeczywiście idzie nowe. Znam sytuacje, w których Poseł na Sejm III RP, wygłasza najważniejsze przemówienie, a w notatce na zawłaszczonej przez PROM - oficjalnej stronie Miasta Piotrkowa, nie ma ani słowa ani zdjęcia o…

Odszedł Andrzej Wajda. Po śmierci śp. Czesława Miłosza napisałem strzeżmy się losu. Minęło kilka lat i niewybitni (wreszcie) okazują się wybitni.

Mistrz Andrzej tak dźwigał ciężar wybitności, jak niewybitni włożony na ich plecy ciężar nie-wybitności. Chyba za dużo mówimy o wieku emerytalnym pracowników najemnych, a za mało o zbyt długo noszonym ciężarze wybitności, których nie ima się emerytura. A powinna.

Młodzi od Loyoli, u nas, w Piotrkowie Trybunalskim, (1.X.2016) świętowali X rocznicę piotrkowskiej wspólnoty najmłodszego ruchu religijnego.

Apostolstwo Modlitwy (1884r.) - wprost, Odnowa w Duchu Świętym (1967), Wspólnota Życia Chrześcijańskiego (1967) – mniej, od Jezuitów pochodzą i zasilają naszą świecką codzienność.