Majdan

Ogólnopolskie media doniosły, że po raz kolejny w manifestacji, na której wznoszono antyrządowe hasła, wziął udział ambasador Zjednoczonego Królestwa, czyli Wielkiej Brytanii. I to nie jako widz, obserwator, lecz jako uczestnik. W swoim czasie zdawałem egzamin z protokołu dyplomatycznego. Było tam także o zadaniach i obowiązkach ambasadora. I jedną z fundamentalnych zasad było powstrzymanie się od WSZELKICH PUBLICZNYCH zachowań, które mogłyby być interpretowane jako ingerencja w wewnętrzne sprawy kraju. W czasie manifestacji ambasador może być obserwatorem, ale nie uczestnikiem.

Film pana Siekielskiego o pedofili (w istocie o homoseksualiźmie) wskazuje jedną najmniej obciążoną grupę zawodową, a powinien być bezstronny. Szczególnie w polskim przypadku. Mamy bardzo złe doświadczenia tendencyjnej walki: III RP przejęła od PRL w całej rozciągłości epitetowanie, poniżanie narodowej wspólnoty katolików. To, co nowe, to odkrycie się w tej walce wprost.

Media (jak nazywają niezależne, znaczy po-fozowskie) z radością poinformowały, że dwóch niesubordynowanych: generał i pułkownik przed sądem udowodniło niezgodność z prawem ich nocne usunięcie ze szpicy NATO.

Co z tego wynika? Chciało się być żołnierzem, to słucha się rozkazów... także ewidentne toksycznych, interpersonalnych. Inaczej na idiotów się wychodzi.

Nie dowiemy się, czy oficerowie byli rosyjskimi szpiegami w NATO z prostej przyczyny: wywiady ze sobą współpracują i dla drobnej potyczki nie popsują głównych kierunków.

Nie wolno mi wypowiadać się na temat zasadności strajku. Zabrania mi tego ustawa regulująca status członków Rady Polityki Pieniężnej. Natomiast jednej sprawy zmilczeć nie mogę. Z przykrością obserwuję happeningi organizowane przez nauczycieli. Drodzy nauczyciele, czy pamiętacie te żałosne happeningi organizowane przez „puczystów” okupujących salę sejmową? Stracili szacunek społeczeństwa, gdy zaczęli dawać popisy literacko-wokalne oraz cieszyć się z potraw mięsnych w Wigilię. Wyciągnijcie z tego, proszę, naukę.