Polityka

Wybory prezydenckie, które mamy już za sobą, chyba jak żadne inne w III RP, uwypukliły całą obłudę i hipokryzję demokracji. A w każdym razie tego, co obecnie uważa się za demokrację. Pokazały także kompletny brak odpowiedzialności u ludzi, którzy stają do konkursu piękności, ostatecznie kończącego się przejęciem przez nich władzy politycznej. Władzy, która daje duże możliwości zrobienia czegoś dobrego, i jeszcze większe - zrobienia czegoś złego...

Wybory samorządowe tuż-tuż. Tymczasem wydaje się, że wolnorynkowcy wszelkich odmian nie mają na nie żadnego pomysłu. Także liderzy resztek prawicy, z Januszem Korwin-Mikke i Markiem Jurkiem (któremu gwiazdka pomyślności chyba zgasła na dobre), oprócz odezw nie mają nic do zaoferowania. Zatem przypatrzmy się, co można zrobić w tych mini-PRL-ach, jakimi są gminy i powiaty. Z miejsca trzeba powiedzieć jedno: obstrukcja i wykorzystywanie prawnych i instytucjonalnych luk jest dozwolone, a nawet wskazane!

Samorządowcy WiP, UPR-u i PRz mogą, a nawet powinni:

Kiedy już opadł kurz po elekcji na fotel w pałacu namiestnikowskim czynniki wrogie wobec religii, kultury i tradycji narodu polskiego używając jako narzędzia prezydenta elekta zaatakowały święty symbol. Dziś, kiedy emocje stron są na poziomie higienicznym warto zadać pytania odnoszące się do smutnej współczesności.

Dlaczego przedmiotem ataku stał się KRZYŻ? Przecież krzyż winien być otaczany szczególnie nabożną czcią. Wierni w jego kierunku zanoszą modlitwy, jest umieszczany w centralnym miejscu w budynkach sakralnych. W sensie mistycznym symbolizuje cierpienie i mękę Chrystusa.

Po wyborach polityka wraca powoli na normalne tory. Szczytne hasło wyborcze obecnego prezydenta elekta bardzo szybko poszło w zapomnienie. „Zgoda buduje”, tylko kiedy chciałoby się zapytać? Ani w kampanii, ani po niej. Formalnie nie rozpoczęta jeszcze prezydentura już kojarzy się z walką i konfliktami. I to walką o symbol pokoju, miłosierdzia i pojednania.