Od gimnazjum państwo stara się wpoić pojęcie: demos – cratos (rządy ludźmi – inaczej demokrację). Uczymy, że państwa-miasta tzw. polis zarządzane były demokratycznie. Oczywiście nie chcemy pamiętać, że ta demokracja uśmierciła Sokratesa. Wówczas twierdzono, że był jej wrogiem, gdyż ośmielał się mówić "scio me nihil scire” (wiem, że nic nie wiem), co według badaczy problemu oznaczało, iż Sokrates głosił, że istotą demokracji jest wolność słowa umożliwiająca swobodną dyskusję o napotkanych problemach.
