Witold Kowalczyk

Prezydent Niemiec mówi o wstydzie. Prezydent Polski o tym, że byliśmy ofiarą napaści. Premier III RP o tym, że myli się katów z ofiarami.
Czego się nie mówi i dlaczego.

Jaki jest powód, że w 82 lata od totalnej światowej wojny – ludobójczej wojny; w Polsce spalono ca 8000 tysięcy wiosek z ludźmi w stodołach - nie mówi się jak jest.
A jak jest. Nie starczyło odwagi pierwszym osobom w świecie powiedzieć, że za przykładem Chrześcijaństwa współczesny człowiek odchodzi od podboju, zabijania, jako formy polityki.

Nie będzie o Łukaszence, który do Sorosa chciał równać się (akcja na granicy z tych dni) do Zachodu, który sprowadzając tanią się roboczą z Bliskiego Wschodu chciał umniejszyć wpływ chrześcijaństwa i zatrudnić tychże - ludzkie automaty - do obsługi taśm produkcyjnych... w swych fabrykach.

Widziałem to już pod koniec XX (1997?) w Belgii. Całe osiedla rodzin wielodzietnych nie znających języka tubylców, którzy nie dali się zasymilować. Masy bezrobotnych; na garnuszku podatnika Belga. Jedno się udało; kościoły zamknięte, bądź wykorzystane jak u Sowietów na magazyny i inne siedliska...

Pan Kukiz Paweł z dziadostwem trzymał – nic dziwnego, że mieli Go za swojego. Mowa o wyrazach solidarności z panem; oburzeniem, zgorszeniem w związku z grillowaniem pana Pawła za to, że głosował za uporządkowaniem spraw finansowych w środkach masowego rażenia. Sprawa wstępująca pod nickiem Lex TVN.