Witold Kowalczyk

Dociera do mnie oburzenie piotrkowskich podatników i członków PO na okrzyki wznoszone podczas Marszu odbytego 8 marca. Powiem tak. Już po Marszu dla Wyklętych zastanawiałem się nad głupotą ludzi. Chciałbym w tym miejscu przypomnieć okrzyki przed UW za czasów, kiedy pracował tam Pan Waldemar Matusewicz. Potem, jak wiemy, musiał zza krat sprawować urząd, bo by okazał się winny, a tak pozostał Niewinny. Wtedy to protestujący krzyczeli „precz z komuną”. Pan Waldemar poinformował, że jeśli taki prosty okrzyk ma uratować kraj, a co za tym idzie i miasto - to on oczywiście też będzie krzyczał.

Przypomnę: Niezręczność, delikatność, niewypowiedzianą wprost pretensję do Lecha Kaczyńskiego, który permanentnie podejmował tematy mogące popsuć komitywę Platformy z pułkownikami (PO mierzyła na współpracę z pułkownikiem KGB). Piotrkowskie zażenowanie w związku z konsekwentnie realizowanym pomysłem na uhonorowanie II konspiracji w formie nazwy ronda ze stosownym obeliskiem.

Pewnie każdy, choć trochę zorientowany w bieżącej polityce, widzi permanentną partyzantkę (nazwałem to IV konspiracją). Mały sabotażyk, pomówienie, zdezawuowanie i do przodu. Do kolejnej nadprodukcji plakatów, banerów, ustawiania pożytecznych na listach. Kto z takiego wyścigu wychodzi "zwycięsko"? Oczywiście budżetowcy czyli już okupujący korytko. Zanim jeszcze umocnił się na pozycjach PROM nazwałem owo dictum „partyzanci z wyciętego lasu”. Do dziś z tego powodu cierpią i jak mogą omijają...