Witold Kowalczyk

Byłem, zobaczyłem, zaniemówiłem - po raz drugi.

Mam wrażenie, że pan Krauze jak i cały zespół ludzi, którzy podjęli się pokazania tego, czego nikt wcześniej w takiej formie nie pokazał - zaniemówili. Tak jak i my (Witold i Małgosia) 19.IV.2010 w Siewiernym.

Film jest tak subtelny, delikatny jakby rękę wyciągał do umorusanych w całym kosmicznym zaniedbaniu, kupczeniu, ignorowaniu bezwzględnie wykorzystanym przez głównych graczy.

Mając ciągle i ciągle nadzieję, że Piotrków Trybunalski może być wzorem do naśladowania w sprawach, którym służę - zdań kilka przy okazji kolejnego etapu grillowania młodego Misiewicza.

Mamy tu dwa elementy. 1. Pożerania własnego ogona przez pewnego gada, który ostatnio występuje (w powszechnym mniemaniu) pod nickiem polityk. 2. Nowego „męczeństwa” do tej pory niewskazanego.

Zaczepiam ten temat kolejny raz. Pytam sam siebie, czy przyjąłbym Statuetkę Złotej Wieży Trybunalskiej. Spośród 41 jej Laureatów nie znajduję ani jednej osoby politycznej. Znajduję wielu tych, którzy uosabiają nieformalne akceptowanie polityki – Matki Nie Zawsze Mądrości.

Żebyśmy się raczej nie zapędzili w PRL, nie weszli na PRL-owskie ścieżki.
Wczoraj na Górę Borową zajechało ca 2000 osób. Serce się raduje - jednak. Przestrzegam przed uruchomieniem w kolejnym roku MZK-ek masowo dowożących młodzież - ma Prezydent przyjechać.

Tak było. Władza PRL do Polichna dowoziła młodzież. Nie do Gór Borowskich, bo to byłoby niepotrzebnym przypominaniem II RP. No - tu zwrócę uwagę: przegoniono Zubrzyckiego. Na pomniku umieszczono znak Polski Walczącej.