Kiedy patrzę na ekran telewizyjny, kiedy słucham różnych publicystów, zastanawiam się czy aby świat nie zwariował? Wygląda to tak, jakbyśmy się znaleźli w krainie dzikich, rozwścieczonych zwierząt . Od dłuższego czasu obserwuję politykę w naszym kraju i zastanawiam się, o co właściwie naszym rodakom, politykom zasiadającym w parlamencie – chodzi.

Przyjrzyjmy się sytuacji w Europie i ziemiach polskich pod koniec I Wojny Światowej. Wojna ma się ku końcowi. Po sukcesach Ententy na zachodzie (lipiec-wrzesień 1918), mimo ubezpieczenia od wschodu zmęczone wojną Cesarstwo Niemieckie i pozostałe Państwa Centralne ogarnia chaos. Na froncie zachodnim walk odmawiają całe jednostki. 

Pół wieku czekali aby móc obchodzić takie rocznice, skazani na wieczne przemilczenie, nie wolno było o nich mówić i wspominać ich bohaterskich czynów w dążeniu do niepodległej Ojczyzny, wielu z nich oddało za to życie, inni stracili zdrowie a swe młode lata spędzili w UB-eckich więzieniach. Władza przyniesiona na ostrzach sowieckich bagnetów ze wschodu nakazała określać ich bandytami. Lecz nie udało się komunistom i ich klakierom zatrzymać biegu historii, chociaż bardzo się starali.

Dobiegła kadencja obecnego Sejmu RP. Z niesmakiem obserwowałem wielkie rozgrywki polityczne, jakie działy się w kraju, na naszych oczach, przy końcu kadencji a dzieją się także i obecnie w okresie kampanii przedwyborczej. Z pewnością wielu jest ludzi, którzy stracili już orientację i nie wiedzą kto w tych sporach ma rację, kto jest uczciwy, a kto jest kłamcą albo i przestępcą. W rozgrywkach tych wydatny udział brały i biorą nadal media prywatne i publiczne, starając się zrobić jak najwięcej zamieszania.