Nie jakiś tyłowy dekownik, ale żołnierz liniowy, frontowy. Otóż służy narodowi polskiemu i w ramach tej służby jest gotów zginąć. Dla cywili brzmi to jak egzaltowany frazes, jak tekst nie z tej ziemi. W dzisiejszych czasach ginąć za owczynę? A jednak tak jest. Jestem o tym głęboko przekonany, że poczucie misji, obrony ojczyzny leży głęboko w sercu każdego takiego żołnierza. Dla cywili słowa roty przysięgi:
" Za sprawę mojej Ojczyzny
w potrzebie, krwi własnej ani życia nie szczędzić.
Tak mi dopomóż Bóg."
brzmią jak brzmią. Ale oni .....
